Page:Shakuntala.pdf/257: Difference between revisions
Appearance
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> </poem> <noinclude>{{end center block}}</noinclude>" |
No edit summary |
||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
<noinclude>{{start center block}}</noinclude> | <noinclude>{{start center block}}</noinclude> | ||
<poem> | <poem> | ||
ग्राम्य गानले पथित्र । | |||
::ओठसाथ शुद्ध भित्र ॥ | |||
पर्ण-नाकसत्य-पाक । | |||
::षककोष द्रपताक ॥ | |||
प्रात चञ्चुले प्रनुद्ध । | |||
::साँझ लाल कर्मशुदढ्ध ॥ | |||
सौदख्र्यपूर्ण बाल वृद्ध । | |||
::दन्द्र-वृष्टिले समृद्ध ॥ | |||
{{pcn|(९)}} | |||
स्वर्ग अल्पमा रहेर । | |||
::ती वसुन्धरा दुहेर ॥ | |||
रूप रङ्ग हेर फेर! | |||
::गर्दछन् मनौज्ञ हेर ! | |||
दीन देह दीन वस्त्र । | |||
::हातमा अहिँस शस्त्र ॥ | |||
दूर दूर कालबाट । | |||
::गान ढदुद्-प्रकोष लेर ॥ | |||
वारि-वृष्टि गीततुल्य । | |||
::जोौड्दछखन् खुशी बनेर ॥ | |||
मच्चिँदै कतै कही त । | |||
::मेघतर्फ दृष्टि देर ॥ | |||
{{pcn|(१०)}} | |||
हेर हेर सूक्ष्म सरर! | |||
::लाल हैम रङ्ग चढ्छ ॥ | |||
अस्त हौलको किनार । | |||
::लम्बिए भेघ अद्ष्छ ॥ | |||
खुद्दकिला बनेर कान्ति । | |||
::स्वर्ग हर्म्यतर्फ चढ्छ ॥ | |||
जो तना तला बनेर । | |||
::झल्ल झिल्ल नन्छ जल्छ ॥ | |||
{{pcn|(११)}} | |||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> |
Revision as of 01:40, 22 May 2025
This page has not been proofread
ग्राम्य गानले पथित्र ।
ओठसाथ शुद्ध भित्र ॥
पर्ण-नाकसत्य-पाक ।
षककोष द्रपताक ॥
प्रात चञ्चुले प्रनुद्ध ।
साँझ लाल कर्मशुदढ्ध ॥
सौदख्र्यपूर्ण बाल वृद्ध ।
दन्द्र-वृष्टिले समृद्ध ॥
(९)
स्वर्ग अल्पमा रहेर ।
ती वसुन्धरा दुहेर ॥
रूप रङ्ग हेर फेर!
गर्दछन् मनौज्ञ हेर !
दीन देह दीन वस्त्र ।
हातमा अहिँस शस्त्र ॥
दूर दूर कालबाट ।
गान ढदुद्-प्रकोष लेर ॥
वारि-वृष्टि गीततुल्य ।
जोौड्दछखन् खुशी बनेर ॥
मच्चिँदै कतै कही त ।
मेघतर्फ दृष्टि देर ॥
(१०)
हेर हेर सूक्ष्म सरर!
लाल हैम रङ्ग चढ्छ ॥
अस्त हौलको किनार ।
लम्बिए भेघ अद्ष्छ ॥
खुद्दकिला बनेर कान्ति ।
स्वर्ग हर्म्यतर्फ चढ्छ ॥
जो तना तला बनेर ।
झल्ल झिल्ल नन्छ जल्छ ॥
(११)