Page:Ritubichar.pdf/10

३४
कोही चहकिला पुष्प वासना नभये पनि ।
मूर्ख आडम्बरी जस्तै रूपमा छन् बडा धनी ॥

३५
बगैंचा सब देखिन्छ हजारौं फूलले गरी ।
वसन्तको बुटे तन्ना कसेको बैठकै-सरी ।

३६
कलिला पालुवामाथि बिछ्यायेर फुलैफुल ।
वसन्त-श्री बसेकी छन् बनी सौन्दर्य-विह्वल ।

३७
लिई सौन्दर्य माधुर्य सौकुमार्य थपी वहाँ ।
पुष्पको सिर्जना गर्ने विधाता धन्य हो अहो !

३८
रसिला फूलमा आई रसिलो दक्खिना हवा ।
कुन कारणले होला बिस्तारै गर्छ 'वाहः वा' ॥

३९
साना छुनुमुनू गर्ने बाल झैं कलिला फुल ।
ढुलुमुलु भई झुल्छन् बहँदा वायु शीतल ॥

४०
बिस्तारै फूलका साथ खेली खेली मिलीजुली ।
सुटुक्क वासना चोरी चल्छ सुस्तै हवा छली ॥

४१
देखेर आफनै जस्तो पुष्पको रूप-गौरव ।
मित्यारी लाउँदै फिर्छन् बागमा पुतली सब ॥

४२
फक्रेका फूल दाता झैं रसधारा लुटाउँछन् ।
झोलामा भिक्षु झैं मौरी पालामा त्यो जुटाउँछन् ॥