Page:Shakuntala.pdf/216

ध्यानले जन सुकेन्द्रित आँखा ।
कण्वको घरनजीक पुगेथे ॥
देखियो वन सुचारु झलक्क |
पुष्पदार महिमा हरियोमा ॥
(५३)

देख्दछिन्‌ तब तिनी दुहिता ती ।
काँधसम्म नृपको छ उचाइ ॥
चारु वस्त्र रवि भूषण लाई ।
पुष्पको सरस गबेंससमान ॥
(५४)

चट्ट चारु ढँगले लहरा झैं ।
ढल्किईकन लिँदी वर आड ॥
हर्षकी रंग फुँलेसरि चारु ।
पत्रदार हरियो वनभित्र ॥
(५५)

दृश्य त्यो तर झलक्क भएर ।
अल्पियो तनु निमेष हुँदैन ॥
"पत्रदार गिरिमा जल जस्तो ।
एक शुभ्रन कुइरो हुन आयो ॥
(५६)

के अलच्छिन भयो कइरो यो ।
के भविष्य तिनको बदलिन्छ ॥'
यो विचारसित चिन्तित चार ।
अप्सरा महलतर्फ सिधघारिन्‌ ॥
(५७)