Page:Shakuntala.pdf/211

बिहाघर बन्यो वनै तरुलता बने यज्ञ झै ।
बने कलशा फूल नै हरित छैल वेदीहरू ॥
बने रँग शिंखासरि प्रकृति बीचका अगिन झ ।
ध्वेजा बहुल झुम्किए पवनबीच भै फर्फर ॥
(२३)

पुरोहित वसन्तले लिखित रङ्ग-रेखाहरू-
सितै मधुर वाद्यका विहगकण्ठ बोल्थे जहाँ ॥
वितान पनि व्योमको मुदित भो अबीरे बनी ।
मुना शिशु मुसुक्क छन्‌ मृदुल रङ्ग नाना त्यहाँ ॥
(२४)

नवीन रँग वस्त्रका युवतिका थिए रेशमी ।
सुगन्ध अन प्रेमले महलमा बनेली छिटयो ॥
चले भ्रमर भुन्भुनी द्विजसमान बाँचीकन ।
मनोहर प्रसूनका मृदुल पत्रका अक्षर ॥
रँगीन मधु राखिने मृदुल हेर प्यालाहरू ।
नन्यो मदन नै यहाँ अन प्रनन्धकर्ता छिटो ॥
(२५)

केही रौज नितेर भो अनि कुरा गान्धर्व गर्ने बिहा ।
मञ्जुरी ञ्जूरी सबको भयो र त्यसको छोटो तयारी भयो ॥
त्यो राम्रो लहरा प्रसून जगमा त्यो भुम्ग औ पुष्पको ।
जस्तो वन्य विवाह आफुखुरशाको भो चित्तको मेलन ॥
(२६)

त्यसै वेला फागू प्रकृति-गृहमा सुन्दर फुक्यो ।
भरी रङ्गीचब्ची तरुवर त्यहाँ चीरहरुझैं ॥
परी हाँसे हाम्रौ मधुमय वसन्ती वसनमा ।
घसेका छन्‌ फा ती मृदु वदनका रब्ग-रँगमा ॥
(२७)

घडा पोली राम्रा सुरपुर-परीले तलतिर ।
अटालीमा नस्दा किरणपधले रङ्गहरु दी ॥
कतै सिर्का छिर्का मधुर पिचकारीहरु दिए ।
सबै हाँसी हाँसी रँग विविधमा प्लावित भए ॥
(२८)