Page:Shakuntala.pdf/229

फुल्दो लतासरि छ यो बुझ जिन्दगानी ।
थाँक्रो दिएर धृतिको अनि शीत पानी ॥
राम्रो दिएर यसको गर छाँट-काँट ।
फुल्नेछ यो तकल मग्मग दिव्य ठाँट ॥
(१७)

जो लोभ मोह मद छन्‌ तिनबाट वक्र ।
बन्दै स्वभाव, सब उल्टिन जान्छ चक्र ॥
राख्नू सदा हृदयमा अति सूक्ष्म तौल ।
जानेर चीजहरुको सब मोल तोल ॥
गर्नु सिगार तर ढीक रिभझाउनाको ।
ज्यादा नगर्नु नखरा ननगनोस्‌ तमाशा ॥
(१८)

जो पाइँदैन सहजै, जसको प्रभाव ।
सारा रिझाउँछ छ जान त्यही स्वभाव ॥
सत्‌को प्रवृत्ति लिनु या सुखको बहाव ।
पाइन्छ, सुन्दर सबै नुझ सत्य भाव ॥
(१९)

भित्री कुराहरु रहे सब ठीक ढीक ।
सौन्दर्य खुल्छ सहजैसँग एक एक ॥
तारासमान मनमा सब भाव पारी ।
चल्नू सदिव्य गति स्वर्गिक मार्गचारी ॥
(२०)

जो धूर्तता छ उसमा पनि सार छैन ।
- मत्‌ नै कला छ प्रभुको त्यसमा छ छैन ॥
जो होभये _उकन सत्य दिए अडान ।
सप्रिन्छ बन्छ सन जीवन नित्य जान ॥
(२१)

यौटै छ ईश्वर उ भो पतिदेव खाल ।
श्न्गारतुल्य दुइको प्रकाश ॥
यौटा धिराज देन हाछ अनन्त आश ।
बन्नु, प्रसन्न दिल अर्पिनको सुवास ॥
(२२)