Page:Tarun tapasi.pdf/112: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "{{c|{{larger|'''सप्तदश विश्राम'''}}}} {{start center block}} <poem> {{pcn|१}} परिपूर्ण पवित्र सुन्दर ::मुनिको शान्तिसुधासरोवर। अलिबेर पछी छचल्कियो ::श्रुतिमा शीतलता भरीदियो।। {{pcn|२}} डुबी एकाम्मे भै अगम परमाऽऽनन्द चित..." |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 5: | Line 5: | ||
{{pcn|१}} | {{pcn|१}} | ||
परिपूर्ण पवित्र सुन्दर | परिपूर्ण पवित्र सुन्दर | ||
::मुनिको | ::मुनिको शान्तिसुधासरोवर । | ||
अलिबेर पछी छचल्कियो | अलिबेर पछी छचल्कियो | ||
::श्रुतिमा शीतलता | ::श्रुतिमा शीतलता भरीदियो ॥ | ||
{{pcn|२}} | {{pcn|२}} | ||
डुबी एकाम्मे भै अगम परमाऽऽनन्द चितिमा | डुबी एकाम्मे भै अगम परमाऽऽनन्द चितिमा | ||
::म उत्रें बिस्तारै अविदित कुनै दीर्घ | ::म उत्रें बिस्तारै अविदित कुनै दीर्घ मितिमा । | ||
खुल्यो थोरै आँखा, हृदय कलनाले फिरिफिरी | खुल्यो थोरै आँखा, हृदय कलनाले फिरिफिरी | ||
::हिलायो तत्कालै मृदु पवनले पल्लव | ::हिलायो तत्कालै मृदु पवनले पल्लव सरी ॥ | ||
{{pcn|३}} | {{pcn|३}} | ||
उदेकायें केही, मगज तह लायें, पवनको | उदेकायें केही, मगज तह लायें, पवनको | ||
::थमौतीमा ल्यायें गति, कल चलायें | ::थमौतीमा ल्यायें गति, कल चलायें वचनको । | ||
घुमायें चौतर्फी नयन, मुसुकायें, अलिकति | घुमायें चौतर्फी नयन, मुसुकायें, अलिकति | ||
::सबै देख्दै आयें क्षणिक दुनियाँको | ::सबै देख्दै आयें क्षणिक दुनियाँको परिणति ॥ | ||
{{pcn|४}} | {{pcn|४}} | ||
म फेरी टोह्लायें, स्मृतिपथ सबै उज्ज्वल भयो | म फेरी टोह्लायें, स्मृतिपथ सबै उज्ज्वल भयो | ||
::अँध्यारोमा मानू नियतिवश सूर्योदय | ::अँध्यारोमा मानू नियतिवश सूर्योदय भयो । | ||
उताको त्यो भास्यो घन चितिचमत्कार बिपना | उताको त्यो भास्यो घन चितिचमत्कार बिपना | ||
::यताको यो सारा तप र तपसीजन्म | ::यताको यो सारा तप र तपसीजन्म सपना ॥ | ||
{{pcn|५}} | {{pcn|५}} | ||
बिलायो निद्रा वा जटिल ममताको घनघटा | बिलायो निद्रा वा जटिल ममताको घनघटा | ||
::मुटूले भेट्टायो बहुत रसिलो | ::मुटूले भेट्टायो बहुत रसिलो जागृतिछटा । | ||
जता लायो आँखा झलमल उतै रामरमिता | जता लायो आँखा झलमल उतै रामरमिता | ||
::अनौठाको भास्यो प्रथम कविको | ::अनौठाको भास्यो प्रथम कविको विश्वकविता ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Revision as of 21:12, 6 May 2025
This page has not been proofread
सप्तदश विश्राम
१
परिपूर्ण पवित्र सुन्दर
मुनिको शान्तिसुधासरोवर ।
अलिबेर पछी छचल्कियो
श्रुतिमा शीतलता भरीदियो ॥
२
डुबी एकाम्मे भै अगम परमाऽऽनन्द चितिमा
म उत्रें बिस्तारै अविदित कुनै दीर्घ मितिमा ।
खुल्यो थोरै आँखा, हृदय कलनाले फिरिफिरी
हिलायो तत्कालै मृदु पवनले पल्लव सरी ॥
३
उदेकायें केही, मगज तह लायें, पवनको
थमौतीमा ल्यायें गति, कल चलायें वचनको ।
घुमायें चौतर्फी नयन, मुसुकायें, अलिकति
सबै देख्दै आयें क्षणिक दुनियाँको परिणति ॥
४
म फेरी टोह्लायें, स्मृतिपथ सबै उज्ज्वल भयो
अँध्यारोमा मानू नियतिवश सूर्योदय भयो ।
उताको त्यो भास्यो घन चितिचमत्कार बिपना
यताको यो सारा तप र तपसीजन्म सपना ॥
५
बिलायो निद्रा वा जटिल ममताको घनघटा
मुटूले भेट्टायो बहुत रसिलो जागृतिछटा ।
जता लायो आँखा झलमल उतै रामरमिता
अनौठाको भास्यो प्रथम कविको विश्वकविता ॥