Jump to content

Page:Tarun tapasi.pdf/111: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> {{pcn|३०}} न ता देखें पर्दा दिवसरजनीको नगिचमा ::न ता सन्ध्या, तारा, ग्रह न त धरा सिन्धुबिचमा। न भास्यो आकाशै, न फिर अवकाशै अलिकति ::अहा कस्तो कस्तो अति अगम त्यो व्यापक चि..."
 
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 3: Line 3:
{{pcn|३०}}
{{pcn|३०}}
न ता देखें पर्दा दिवसरजनीको नगिचमा
न ता देखें पर्दा दिवसरजनीको नगिचमा
::न ता सन्ध्या, तारा, ग्रह न त धरा सिन्धुबिचमा।
::न ता सन्ध्या, तारा, ग्रह न त धरा सिन्धुबिचमा ।
न भास्यो आकाशै, न फिर अवकाशै अलिकति
न भास्यो आकाशै, न फिर अवकाशै अलिकति
::अहा कस्तो कस्तो अति अगम त्यो व्यापक चिति।।
::अहा कस्तो कस्तो अति अगम त्यो व्यापक चिति ॥


{{pcn|३१}}
{{pcn|३१}}
म त्यो वेला फेरी गुरुचरण सम्झीकन झुकें
म त्यो वेला फेरी गुरुचरण सम्झीकन झुकें
::झुकें माने सृष्टिस्थितिनियम भन्दा पर लुकें।
::झुकें माने सृष्टिस्थितिनियम भन्दा पर लुकें ।
कसो भो? के के भो? फगत म थियें गद्गद अति
कसो भो ? के के भो ? फगत म थियें गद्गद अति
::अहो मैले मेरै उस बखतको सम्झिनँ गति।।
::अहो मैले मेरै उस बखतको सम्झिनँ गति ॥


{{pcn|३२}}
{{pcn|३२}}
खुशिसँग सब यस्तो शान्तिपीयूषवृष्टि
खुशिसँग सब यस्तो शान्तिपीयूषवृष्टि
::श्रुतियुगबिच गर्दै टप्प चिम्लेर दृष्टि।
::श्रुतियुगबिच गर्दै टप्प चिम्लेर दृष्टि ।
मुनिवर चुप लागे पूर्ण आनन्दसाथ
मुनिवर चुप लागे पूर्ण आनन्दसाथ
::भुलन शकिनँ मैले भाग्यको त्यो प्रभात।।
::भुलन शकिनँ मैले भाग्यको त्यो प्रभात ॥


</poem>
</poem>
{{end center block}}
{{end center block}}

Revision as of 21:12, 6 May 2025

This page has not been proofread

३०
न ता देखें पर्दा दिवसरजनीको नगिचमा
न ता सन्ध्या, तारा, ग्रह न त धरा सिन्धुबिचमा ।
न भास्यो आकाशै, न फिर अवकाशै अलिकति
अहा कस्तो कस्तो अति अगम त्यो व्यापक चिति ॥

३१
म त्यो वेला फेरी गुरुचरण सम्झीकन झुकें
झुकें माने सृष्टिस्थितिनियम भन्दा पर लुकें ।
कसो भो ? के के भो ? फगत म थियें गद्गद अति
अहो मैले मेरै उस बखतको सम्झिनँ गति ॥

३२
खुशिसँग सब यस्तो शान्तिपीयूषवृष्टि
श्रुतियुगबिच गर्दै टप्प चिम्लेर दृष्टि ।
मुनिवर चुप लागे पूर्ण आनन्दसाथ
भुलन शकिनँ मैले भाग्यको त्यो प्रभात ॥