Page:Tarun tapasi.pdf/22: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> {{pcn|१६}} हवाको, धर्तीको, गगनतलको जो तिन थरी ::बहन्थ्यो छातीमा रसबल उसैको भर गरी। उठें सुस्तै सुस्तै, अलि अलि बढ्यो शक्ति मुटुको ::उदायो यस्तैमा प्रखर महिमा ग्रीष्म ऋत..." |
No edit summary |
||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 3: | Line 3: | ||
{{pcn|१६}} | {{pcn|१६}} | ||
हवाको, धर्तीको, गगनतलको जो तिन थरी | हवाको, धर्तीको, गगनतलको जो तिन थरी | ||
::बहन्थ्यो छातीमा रसबल उसैको भर | ::बहन्थ्यो छातीमा रसबल उसैको भर गरी । | ||
उठें सुस्तै सुस्तै, अलि अलि बढ्यो शक्ति मुटुको | उठें सुस्तै सुस्तै, अलि अलि बढ्यो शक्ति मुटुको | ||
::उदायो यस्तैमा प्रखर महिमा ग्रीष्म | ::उदायो यस्तैमा प्रखर महिमा ग्रीष्म ऋतुको ॥ | ||
{{pcn|१७}} | {{pcn|१७}} | ||
विजेताको मानू विकट विजयोन्मादजनित | विजेताको मानू विकट विजयोन्मादजनित | ||
::प्रतापज्वालाले सदृश, | ::प्रतापज्वालाले सदृश, किरणश्रेणिखचित । | ||
कडा ती दुर्दर्श ग्रहपति चढे मध्य नभमा | कडा ती दुर्दर्श ग्रहपति चढे मध्य नभमा | ||
::फिँजारी चौतर्फी भुवनभर सन्ताप | ::फिँजारी चौतर्फी भुवनभर सन्ताप भवमा ॥ | ||
{{pcn|१८}} | {{pcn|१८}} | ||
हवा, पानी तात्यो, धरणितल तात्यो, नभ पनि | हवा, पानी तात्यो, धरणितल तात्यो, नभ पनि | ||
::अँगेनू भैहाल्यो रविकिरण बल्दा | ::अँगेनू भैहाल्यो रविकिरण बल्दा दनदनी । | ||
ठुला साना प्राणी सकल उसमा पिल्सिन गये | ठुला साना प्राणी सकल उसमा पिल्सिन गये | ||
::म त्यो वेला टिक्थें कसरि बलियो दैव नभये? | ::म त्यो वेला टिक्थें कसरि बलियो दैव नभये ? | ||
{{pcn|१९}} | {{pcn|१९}} | ||
न ता मेरो काया प्रबल, न त छाया छ घनको | न ता मेरो काया प्रबल, न त छाया छ घनको | ||
::न ता स्पर्शै मिल्थ्यो पलकभर चीसो | ::न ता स्पर्शै मिल्थ्यो पलकभर चीसो पवनको । | ||
कठै त्यो वेलाको अति विकल सन्तप्त मनको | कठै त्यो वेलाको अति विकल सन्तप्त मनको | ||
::अवस्था नै अर्को, सहजसित शक्ने कहन को? | ::अवस्था नै अर्को, सहजसित शक्ने कहन को ? | ||
{{pcn|२०}} | {{pcn|२०}} | ||
खडेरीले पोल्दा तन सब शुक्यो, मस्तक झुक्यो, | खडेरीले पोल्दा तन सब शुक्यो, मस्तक झुक्यो, | ||
::छुट्यो मानू नाडीचलन, पदमा जीवन | ::छुट्यो मानू नाडीचलन, पदमा जीवन लुक्यो । | ||
नमिल्दी हो ता त्यो बखत जननीतुल्य रजनी | नमिल्दी हो ता त्यो बखत जननीतुल्य रजनी | ||
::म लिन्थें यो चोला बदलिकन अन्तैतिर | ::म लिन्थें यो चोला बदलिकन अन्तैतिर जुनी ॥ | ||
{{pcn|२१}} | {{pcn|२१}} | ||
निशाले छर्थी जो अमृतरस वा शीतलपन | निशाले छर्थी जो अमृतरस वा शीतलपन | ||
::उसैद्वारा गर्दै दिवसभरको | ::उसैद्वारा गर्दै दिवसभरको दाहशमन । | ||
जती चढ्थ्यो राती विकल मुटुमा जीवनबल | जती चढ्थ्यो राती विकल मुटुमा जीवनबल | ||
::उती घट्दै जान्थ्यो दिनभर सबै त्यो | ::उती घट्दै जान्थ्यो दिनभर सबै त्यो तलतल ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> |
Revision as of 20:38, 6 May 2025
१६
हवाको, धर्तीको, गगनतलको जो तिन थरी
बहन्थ्यो छातीमा रसबल उसैको भर गरी ।
उठें सुस्तै सुस्तै, अलि अलि बढ्यो शक्ति मुटुको
उदायो यस्तैमा प्रखर महिमा ग्रीष्म ऋतुको ॥
१७
विजेताको मानू विकट विजयोन्मादजनित
प्रतापज्वालाले सदृश, किरणश्रेणिखचित ।
कडा ती दुर्दर्श ग्रहपति चढे मध्य नभमा
फिँजारी चौतर्फी भुवनभर सन्ताप भवमा ॥
१८
हवा, पानी तात्यो, धरणितल तात्यो, नभ पनि
अँगेनू भैहाल्यो रविकिरण बल्दा दनदनी ।
ठुला साना प्राणी सकल उसमा पिल्सिन गये
म त्यो वेला टिक्थें कसरि बलियो दैव नभये ?
१९
न ता मेरो काया प्रबल, न त छाया छ घनको
न ता स्पर्शै मिल्थ्यो पलकभर चीसो पवनको ।
कठै त्यो वेलाको अति विकल सन्तप्त मनको
अवस्था नै अर्को, सहजसित शक्ने कहन को ?
२०
खडेरीले पोल्दा तन सब शुक्यो, मस्तक झुक्यो,
छुट्यो मानू नाडीचलन, पदमा जीवन लुक्यो ।
नमिल्दी हो ता त्यो बखत जननीतुल्य रजनी
म लिन्थें यो चोला बदलिकन अन्तैतिर जुनी ॥
२१
निशाले छर्थी जो अमृतरस वा शीतलपन
उसैद्वारा गर्दै दिवसभरको दाहशमन ।
जती चढ्थ्यो राती विकल मुटुमा जीवनबल
उती घट्दै जान्थ्यो दिनभर सबै त्यो तलतल ॥