Jump to content

Page:Ritubichar.pdf/70: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
Prty (talk | contribs)
No edit summary
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 2: Line 2:
<poem>
<poem>
{{pcn|३४}}
{{pcn|३४}}
खुलेर जलका धारा झर्दैनन् कहिल्यै पनि।
खुलेर जलका धारा झर्दैनन् कहिल्यै पनि ।
पानी अलिअली दिन्छ मेघ कञ्जूस झैं बनी।।
पानी अलिअली दिन्छ मेघ कञ्जूस झैं बनी ॥


{{pcn|३५}}
{{pcn|३५}}
वर्षाको त्यो महादानी मेघको महिमा सब।
वर्षाको त्यो महादानी मेघको महिमा सब ।
गरीबीपनले हो कि खुम्चियेछ पुरा अब?।।
गरीबीपनले हो कि खुम्चियेछ पुरा अब ?


{{pcn|३६}}
{{pcn|३६}}
न त पानी कतै बस्छ न कतै भल चल्दछ।
न त पानी कतै बस्छ न कतै भल चल्दछ ।
प्राणीको शास्तिका साथ खालि जमिन गल्दछ।।
प्राणीको शास्तिका साथ खालि जमिन गल्दछ ॥


{{pcn|३७}}
{{pcn|३७}}
वातले खुम्चिनूपर्ने अँध्यारो माघको झरी।
वातले खुम्चिनूपर्ने अँध्यारो माघको झरी ।
बताउनै बडो गाह्रो दुःखीको जीवनीसरी।।
बताउनै बडो गाह्रो दुःखीको जीवनीसरी ॥


{{pcn|३८}}
{{pcn|३८}}
न ज्यादा जल वर्षन्छ न त आकाश खुल्दछ।
न ज्यादा जल वर्षन्छ न त आकाश खुल्दछ ।
दुःखको भोग झैं लम्बा झरी लम्लष्ट चल्दछ।।
दुःखको भोग झैं लम्बा झरी लम्लष्ट चल्दछ ॥


{{pcn|३९}}
{{pcn|३९}}
कर्मजञ्जाल झैं मैलो झरीका वशमा परी।
कर्मजञ्जाल झैं मैलो झरीका वशमा परी ।
गुटूमुटू भै खुम्चिन्छ दुनियाँ गर्भमा सरी।।
गुटूमुटू भै खुम्चिन्छ दुनियाँ गर्भमा सरी ॥


{{pcn|४०}}
{{pcn|४०}}
धुनीमा सब धुम्मिन्छन् श्रद्धासाथ घरीघरी।
धुनीमा सब धुम्मिन्छन् श्रद्धासाथ घरीघरी ।
दुःखमा देवताजस्तै भगवान्को वरीपरी।।
दुःखमा देवताजस्तै भगवान्को वरीपरी ॥


{{pcn|४१}}
{{pcn|४१}}
कोही काखविषे राखी अग्निले पूर्ण अट्टल।
कोही काखविषे राखी अग्निले पूर्ण अट्टल ।
योगी झैं परमाऽऽनन्दी बस्छन् बाँधेर पट्टल।।
योगी झैं परमाऽऽनन्दी बस्छन् बाँधेर पट्टल ॥


{{pcn|४२}}
{{pcn|४२}}
लामा लामा बिरालीको गोडामा ताँति लाग्दछ।
लामा लामा बिरालीको गोडामा ताँति लाग्दछ ।
तैपनि घरमा मूसो असाध्यसित जाग्दछ।।
तैपनि घरमा मूसो असाध्यसित जाग्दछ ॥
</poem>
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>

Revision as of 18:53, 5 May 2025

This page has not been proofread

३४
खुलेर जलका धारा झर्दैनन् कहिल्यै पनि ।
पानी अलिअली दिन्छ मेघ कञ्जूस झैं बनी ॥

३५
वर्षाको त्यो महादानी मेघको महिमा सब ।
गरीबीपनले हो कि खुम्चियेछ पुरा अब ?

३६
न त पानी कतै बस्छ न कतै भल चल्दछ ।
प्राणीको शास्तिका साथ खालि जमिन गल्दछ ॥

३७
वातले खुम्चिनूपर्ने अँध्यारो माघको झरी ।
बताउनै बडो गाह्रो दुःखीको जीवनीसरी ॥

३८
न ज्यादा जल वर्षन्छ न त आकाश खुल्दछ ।
दुःखको भोग झैं लम्बा झरी लम्लष्ट चल्दछ ॥

३९
कर्मजञ्जाल झैं मैलो झरीका वशमा परी ।
गुटूमुटू भै खुम्चिन्छ दुनियाँ गर्भमा सरी ॥

४०
धुनीमा सब धुम्मिन्छन् श्रद्धासाथ घरीघरी ।
दुःखमा देवताजस्तै भगवान्को वरीपरी ॥

४१
कोही काखविषे राखी अग्निले पूर्ण अट्टल ।
योगी झैं परमाऽऽनन्दी बस्छन् बाँधेर पट्टल ॥

४२
लामा लामा बिरालीको गोडामा ताँति लाग्दछ ।
तैपनि घरमा मूसो असाध्यसित जाग्दछ ॥