Jump to content

Page:Ritubichar.pdf/55: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
Prty (talk | contribs)
No edit summary
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 2: Line 2:
<poem>
<poem>
{{pcn|७}}
{{pcn|७}}
परालको नलै मैला उसको छ बगम्बर।
परालको नलै मैला उसको छ बगम्बर ।
माला कटकटाऽऽकार दन्तको फेर्छ सुन्दर।।
माला कटकटाऽऽकार दन्तको फेर्छ सुन्दर ॥


{{pcn|८}}
{{pcn|८}}
गेरुरङ्गी फलाऽऽनम्र सुन्तला कीपका रुख।
गेरुरङ्गी फलाऽऽनम्र सुन्तला कीपका रुख ।
फुस्रा हेमन्त बाबाका चेला झैं छन् ति सम्मुख।।
फुस्रा हेमन्त बाबाका चेला झैं छन् ति सम्मुख ॥


{{pcn|९}}
{{pcn|९}}
नयनाऽऽनन्दका साथै रसनाऽऽनन्ददायक।
नयनाऽऽनन्दका साथै रसनाऽऽनन्ददायक ।
फल अर्को कुनै छैन सुन्तलातुल्य लायक।।
फल अर्को कुनै छैन सुन्तलातुल्य लायक ॥


{{pcn|१०}}
{{pcn|१०}}
सुन्तला छन् फिलिङ्गा झैं फुस्स हुस्सू धुवाँसरी।
सुन्तला छन् फिलिङ्गा झैं फुस्स हुस्सू धुवाँसरी ।
विना आगो पनी झल्क्यो धुनीको दिव्य माधुरी।।
विना आगो पनी झल्क्यो धुनीको दिव्य माधुरी ॥


{{pcn|११}}
{{pcn|११}}
कुइरो बढदै आयो शान्तिशोभा सबै हरी।
कुइरो बढदै आयो शान्तिशोभा सबै हरी ।
जीवका मनमा मानू भोगको तिर्सनासरी।।
जीवका मनमा मानू भोगको तिर्सनासरी ॥


{{pcn|१२}}
{{pcn|१२}}
बिहानीपखको राती शीतको कुइरासित।
बिहानीपखको राती शीतको कुइरासित ।
अनौठाको मित्यारी छ रुने हाँस्ने क्रमैसित।।
अनौठाको मित्यारी छ रुने हाँस्ने क्रमैसित ॥


{{pcn|१३}}
{{pcn|१३}}
छुट्ट्याई औलको सीमा काँठो लागी वरीपरी।
छुट्ट्याई औलको सीमा काँठो लागी वरीपरी ।
पहिले कुइरो बस्छ तन्केको पगरीसरी।।
पहिले कुइरो बस्छ तन्केको पगरीसरी ॥


{{pcn|१४}}
{{pcn|१४}}
त्यो देखी उसको मित्र शीत वैरिन थाल्दछ।
त्यो देखी उसको मित्र शीत वैरिन थाल्दछ ।
तत्कालै कुइरो सोझै फाँटमा फाल हाल्दछ।।
तत्कालै कुइरो सोझै फाँटमा फाल हाल्दछ ॥


{{pcn|१५}}
{{pcn|१५}}
त्यो माथिबाट देखिन्छ सबेरै टम्म फाँटमा।
त्यो माथिबाट देखिन्छ सबेरै टम्म फाँटमा ।
फट्की राश लगायेको रुवाको दिव्य ठाँटमा।।
फट्की राश लगायेको रुवाको दिव्य ठाँटमा ॥
</poem>
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>

Revision as of 18:43, 5 May 2025

This page has not been proofread


परालको नलै मैला उसको छ बगम्बर ।
माला कटकटाऽऽकार दन्तको फेर्छ सुन्दर ॥


गेरुरङ्गी फलाऽऽनम्र सुन्तला कीपका रुख ।
फुस्रा हेमन्त बाबाका चेला झैं छन् ति सम्मुख ॥


नयनाऽऽनन्दका साथै रसनाऽऽनन्ददायक ।
फल अर्को कुनै छैन सुन्तलातुल्य लायक ॥

१०
सुन्तला छन् फिलिङ्गा झैं फुस्स हुस्सू धुवाँसरी ।
विना आगो पनी झल्क्यो धुनीको दिव्य माधुरी ॥

११
कुइरो बढदै आयो शान्तिशोभा सबै हरी ।
जीवका मनमा मानू भोगको तिर्सनासरी ॥

१२
बिहानीपखको राती शीतको कुइरासित ।
अनौठाको मित्यारी छ रुने हाँस्ने क्रमैसित ॥

१३
छुट्ट्याई औलको सीमा काँठो लागी वरीपरी ।
पहिले कुइरो बस्छ तन्केको पगरीसरी ॥

१४
त्यो देखी उसको मित्र शीत वैरिन थाल्दछ ।
तत्कालै कुइरो सोझै फाँटमा फाल हाल्दछ ॥

१५
त्यो माथिबाट देखिन्छ सबेरै टम्म फाँटमा ।
फट्की राश लगायेको रुवाको दिव्य ठाँटमा ॥