Jump to content

Page:Ritubichar.pdf/36: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
Prty (talk | contribs)
No edit summary
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 2: Line 2:
<poem>
<poem>
{{pcn|५२}}
{{pcn|५२}}
दायाँ बायाँ दुवैतर्फ हान्दै खोला दगुर्दछन्।
दायाँ बायाँ दुवैतर्फ हान्दै खोला दगुर्दछन् ।
संसारमा छुचा यस्तै काममा अगि सर्दछन्।।
संसारमा छुचा यस्तै काममा अगि सर्दछन् ॥


{{pcn|५३}}
{{pcn|५३}}
जरा खनेर खोलाले खसाले तीरका रुख।
जरा खनेर खोलाले खसाले तीरका रुख ।
छोटाको आड लागेर मिलदैन कतै सुख।।
छोटाको आड लागेर मिलदैन कतै सुख ॥


{{pcn|५४}}
{{pcn|५४}}
सारा कीटपतङ्गाऽऽदि आत्तिये भेलमा परी।
सारा कीटपतङ्गाऽऽदि आत्तिये भेलमा परी ।
दारिद्र्यले डुबाएका भारतीय प्रजासरी।।
दारिद्र्यले डुबाएका भारतीय प्रजासरी ॥


{{pcn|५५}}
{{pcn|५५}}
घुमाई लहरीहात दौडन्छन् नाचदै नदी।
घुमाई लहरीहात दौडन्छन् नाचदै नदी ।
दानी पयोदको दिव्य झल्काई कीर्तिकौमुदी।।
दानी पयोदको दिव्य झल्काई कीर्तिकौमुदी ॥


{{pcn|५६}}
{{pcn|५६}}
लडाउँदै मुढा ढुङ्गा खहरे गड्गडाउँछ।
लडाउँदै मुढा ढुङ्गा खहरे गड्गडाउँछ ।
छोटो मानिस मौकामा ज्यादा जोश बढाउँछ।।
छोटो मानिस मौकामा ज्यादा जोश बढाउँछ ॥


{{pcn|५७}}
{{pcn|५७}}
कलिले श्रौतयागामि कर्म झैं बटुवाकन।
कलिले श्रौतयागामि कर्म झैं बटुवाकन ।
झरीले बाटबाटैमा रोकेको छ प्रतिक्षण।।
झरीले बाटबाटैमा रोकेको छ प्रतिक्षण ॥


{{pcn|५८}}
{{pcn|५८}}
पार जाने डुँगा साँघु उडायो भलले सब।
पार जाने डुँगा साँघु उडायो भलले सब ।
छोटो बढेपछी विघ्न नगरी छोडला कब?।।
छोटो बढेपछी विघ्न नगरी छोडला कब ?


{{pcn|५९}}
{{pcn|५९}}
हिले आहाल देखिन्छन् धमिला भलले भरी।
हिले आहाल देखिन्छन् धमिला भलले भरी ।
ज्यादा दुर्वासनाजाल जमेका हृदयैसरी।।
ज्यादा दुर्वासनाजाल जमेका हृदयैसरी ॥


{{pcn|६०}}
{{pcn|६०}}
फुलाएर गला धोत्रो काढी सङ्गीतको धुवाँ।
फुलाएर गला धोत्रो काढी सङ्गीतको धुवाँ ।
हिले आहालमा पाहा गर्न थाले टुवाँटुवाँ।।
हिले आहालमा पाहा गर्न थाले टुवाँटुवाँ ॥
</poem>
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>

Revision as of 18:32, 5 May 2025

This page has not been proofread

५२
दायाँ बायाँ दुवैतर्फ हान्दै खोला दगुर्दछन् ।
संसारमा छुचा यस्तै काममा अगि सर्दछन् ॥

५३
जरा खनेर खोलाले खसाले तीरका रुख ।
छोटाको आड लागेर मिलदैन कतै सुख ॥

५४
सारा कीटपतङ्गाऽऽदि आत्तिये भेलमा परी ।
दारिद्र्यले डुबाएका भारतीय प्रजासरी ॥

५५
घुमाई लहरीहात दौडन्छन् नाचदै नदी ।
दानी पयोदको दिव्य झल्काई कीर्तिकौमुदी ॥

५६
लडाउँदै मुढा ढुङ्गा खहरे गड्गडाउँछ ।
छोटो मानिस मौकामा ज्यादा जोश बढाउँछ ॥

५७
कलिले श्रौतयागामि कर्म झैं बटुवाकन ।
झरीले बाटबाटैमा रोकेको छ प्रतिक्षण ॥

५८
पार जाने डुँगा साँघु उडायो भलले सब ।
छोटो बढेपछी विघ्न नगरी छोडला कब ?

५९
हिले आहाल देखिन्छन् धमिला भलले भरी ।
ज्यादा दुर्वासनाजाल जमेका हृदयैसरी ॥

६०
फुलाएर गला धोत्रो काढी सङ्गीतको धुवाँ ।
हिले आहालमा पाहा गर्न थाले टुवाँटुवाँ ॥