Page:Ritubichar.pdf/27: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|८०}} | {{pcn|८०}} | ||
वृष्टि छैन, कडा घाम बढदो छ | वृष्टि छैन, कडा घाम बढदो छ प्रतिक्षण । | ||
डढेलो उसमा फेरि के रहन्थ्यो कठै वन? | डढेलो उसमा फेरि के रहन्थ्यो कठै वन ? | ||
{{pcn|८१}} | {{pcn|८१}} | ||
डढेलाले डढायेको वन देखिन्छ यो | डढेलाले डढायेको वन देखिन्छ यो घरी । | ||
नबाबले प्रतापाऽऽग्नि सल्केको | नबाबले प्रतापाऽऽग्नि सल्केको भारतैसरी ॥ | ||
{{pcn|८२}} | {{pcn|८२}} | ||
उडायो ग्रीष्मले सारा वसन्तकृत | उडायो ग्रीष्मले सारा वसन्तकृत गौरव । | ||
नीच पापी दुरात्माले सन्तको कीर्ति झैं | नीच पापी दुरात्माले सन्तको कीर्ति झैं सब ॥ | ||
{{pcn|८३}} | {{pcn|८३}} | ||
यौटा गुलाफको पुष्प यस्तो ताप पनी | यौटा गुलाफको पुष्प यस्तो ताप पनी सही । | ||
दुरुस्त अघिको जस्तै फुलेको छ | दुरुस्त अघिको जस्तै फुलेको छ जहाँतहीं ॥ | ||
{{pcn|८४}} | {{pcn|८४}} | ||
उपकारी महात्माको चित्त झैं स्वच्छ | उपकारी महात्माको चित्त झैं स्वच्छ कोमल । | ||
देखिन्छ भाग्यले यौटा शिरीषतरुमा | देखिन्छ भाग्यले यौटा शिरीषतरुमा फुल ॥ | ||
{{pcn|८५}} | {{pcn|८५}} | ||
गम्भीर जलको भित्री तहमा | गम्भीर जलको भित्री तहमा नडुबीकन । | ||
संसारभर पायिन्न आनन्दी | संसारभर पायिन्न आनन्दी शीतलोपन ॥ | ||
{{pcn|८६}} | {{pcn|८६}} | ||
क्षणिकाऽऽनन्दमा लुब्ध जीव झैं | क्षणिकाऽऽनन्दमा लुब्ध जीव झैं मोहजालमा । | ||
जलमा मग्न भै गोता लिन्छन् रसिक | जलमा मग्न भै गोता लिन्छन् रसिक हालमा ॥ | ||
{{pcn|८७}} | {{pcn|८७}} | ||
निस्कनु दबिनुरूप | निस्कनु दबिनुरूप विश्वक्रमनिदर्शन । | ||
देखायेर सबै गर्छन् उन्मज्जन | देखायेर सबै गर्छन् उन्मज्जन निमज्जन ॥ | ||
{{pcn|८८}} | {{pcn|८८}} | ||
देखिन्छन् जलमा पौडी खेलने ती | देखिन्छन् जलमा पौडी खेलने ती थरीथरी । | ||
दिव्य आनन्दगङ्गाका सजीव | दिव्य आनन्दगङ्गाका सजीव लहरीसरी ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Revision as of 18:32, 5 May 2025
This page has not been proofread
८०
वृष्टि छैन, कडा घाम बढदो छ प्रतिक्षण ।
डढेलो उसमा फेरि के रहन्थ्यो कठै वन ?
८१
डढेलाले डढायेको वन देखिन्छ यो घरी ।
नबाबले प्रतापाऽऽग्नि सल्केको भारतैसरी ॥
८२
उडायो ग्रीष्मले सारा वसन्तकृत गौरव ।
नीच पापी दुरात्माले सन्तको कीर्ति झैं सब ॥
८३
यौटा गुलाफको पुष्प यस्तो ताप पनी सही ।
दुरुस्त अघिको जस्तै फुलेको छ जहाँतहीं ॥
८४
उपकारी महात्माको चित्त झैं स्वच्छ कोमल ।
देखिन्छ भाग्यले यौटा शिरीषतरुमा फुल ॥
८५
गम्भीर जलको भित्री तहमा नडुबीकन ।
संसारभर पायिन्न आनन्दी शीतलोपन ॥
८६
क्षणिकाऽऽनन्दमा लुब्ध जीव झैं मोहजालमा ।
जलमा मग्न भै गोता लिन्छन् रसिक हालमा ॥
८७
निस्कनु दबिनुरूप विश्वक्रमनिदर्शन ।
देखायेर सबै गर्छन् उन्मज्जन निमज्जन ॥
८८
देखिन्छन् जलमा पौडी खेलने ती थरीथरी ।
दिव्य आनन्दगङ्गाका सजीव लहरीसरी ॥