Page:Ek chihan.pdf/103: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "सत्ताइस आज हर्षनारानको अनुहारमा सहसा प्रसन्नता फलिफुलिरहेको देख्ता लतमाया छक्क परिन् । उनको चेहरामा यस्तरी प्रसन्नता बलेको लतमायाले कहिल्यै देखेकी थिइनन् । लतमाया भान्छामा भा..." |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
सत्ताइस | {{left|{{larger|'''सत्ताइस'''}}}} | ||
लतमायाले अनौठो मानेर सोधिन्- "किन हर्षनारान ! तिमी आज बिघ्नै खुसी देखिन्छौ । तिमी यति खुसाएको मैले आजसम्म देखेकी थिइनँ ।" | आज हर्षनारानको अनुहारमा सहसा प्रसन्नता फलिफुलिरहेको | ||
देख्ता लतमाया छक्क परिन् । उनको चेहरामा यस्तरी प्रसन्नता बलेको | |||
लतमायाले कहिल्यै देखेकी थिइनन् । लतमाया भान्छामा भात पकाइरहेकी | |||
थिइन् । उनले हर्षनारान एक्लै हाँसी भऱ्याङ उक्लिरहेको देखिन् । माथि | |||
बुइँगलमा पुगेपछि त उनको हाँसो अटाइनसक्नु भई झुसीबाट पोखिइरहेको | |||
लतमायाले पाइन् । | |||
लतमायाले अनौठो मानेर सोधिन्- "किन हर्षनारान ! | |||
तिमी आज बिघ्नै खुसी देखिन्छौ । तिमी यति खुसाएको मैले आजसम्म | |||
देखेकी थिइनँ ।" | |||
"मलाई, भन्नै लाज लाग्छ आमा ।" सङ्कोचवश हर्षनारान बोले । | "मलाई, भन्नै लाज लाग्छ आमा ।" सङ्कोचवश हर्षनारान बोले । | ||
| Line 10: | Line 18: | ||
"आमा ! म पनि अब बिहे गर्छु ।" | "आमा ! म पनि अब बिहे गर्छु ।" | ||
"अस्तिसम्म घर नबनाईकन बिहेको नामै लिन्न भन्ने मान्छे आज एकाएक बिहे गर्न तम्सिरहेछौ । भन हर्षनारान ! कुरा के छ ?" | "अस्तिसम्म घर नबनाईकन बिहेको नामै लिन्न भन्ने मान्छे आज | ||
एकाएक बिहे गर्न तम्सिरहेछौ । भन हर्षनारान ! कुरा के छ ?" | |||
"अब मलाई बिहे गर्न मन लाग्यो आमा !" | "अब मलाई बिहे गर्न मन लाग्यो आमा !" | ||
| Line 16: | Line 25: | ||
"केटी पाइसकेका छौ ?" | "केटी पाइसकेका छौ ?" | ||
"त्यसैले आमा । मलाई झट्टै बिहे गर्न मन लागेको । कसैले मलाई प्रेम गरेको पाएँ आमा ।" दङ पर्दै हर्षनारानले भने । | "त्यसैले आमा । मलाई झट्टै बिहे गर्न मन लागेको । कसैले मलाई | ||
प्रेम गरेको पाएँ आमा ।" दङ पर्दै हर्षनारानले भने । | |||
"कसैमा कसैले सम्पत्ति खोज्छ, विद्या खोज्छ, इलम खोज्छ, रूप, यौवन खोज्छ भने त्यो प्रेम होइन; जसले अरू थोक केही नखोजीकन उसको दिल | "कसैमा कसैले सम्पत्ति खोज्छ, विद्या खोज्छ, इलम खोज्छ, रूप, यौवन | ||
खोज्छ भने त्यो प्रेम होइन; जसले अरू थोक केही नखोजीकन उसको दिल | |||
Revision as of 21:39, 20 April 2025
आज हर्षनारानको अनुहारमा सहसा प्रसन्नता फलिफुलिरहेको देख्ता लतमाया छक्क परिन् । उनको चेहरामा यस्तरी प्रसन्नता बलेको लतमायाले कहिल्यै देखेकी थिइनन् । लतमाया भान्छामा भात पकाइरहेकी थिइन् । उनले हर्षनारान एक्लै हाँसी भऱ्याङ उक्लिरहेको देखिन् । माथि बुइँगलमा पुगेपछि त उनको हाँसो अटाइनसक्नु भई झुसीबाट पोखिइरहेको लतमायाले पाइन् ।
लतमायाले अनौठो मानेर सोधिन्- "किन हर्षनारान ! तिमी आज बिघ्नै खुसी देखिन्छौ । तिमी यति खुसाएको मैले आजसम्म देखेकी थिइनँ ।"
"मलाई, भन्नै लाज लाग्छ आमा ।" सङ्कोचवश हर्षनारान बोले ।
"के भन न, मदेखि पनि लाज ?" लतमायाले भनिन् ।
"आमा ! म पनि अब बिहे गर्छु ।"
"अस्तिसम्म घर नबनाईकन बिहेको नामै लिन्न भन्ने मान्छे आज एकाएक बिहे गर्न तम्सिरहेछौ । भन हर्षनारान ! कुरा के छ ?"
"अब मलाई बिहे गर्न मन लाग्यो आमा !"
"केटी पाइसकेका छौ ?"
"त्यसैले आमा । मलाई झट्टै बिहे गर्न मन लागेको । कसैले मलाई प्रेम गरेको पाएँ आमा ।" दङ पर्दै हर्षनारानले भने ।
"कसैमा कसैले सम्पत्ति खोज्छ, विद्या खोज्छ, इलम खोज्छ, रूप, यौवन खोज्छ भने त्यो प्रेम होइन; जसले अरू थोक केही नखोजीकन उसको दिल