Page:Prithviraj chauhan.pdf/120

त्यसैमा देख्छौँ नखरा हामी
सकल स्वारथकी ।

(६)
गुजरातका राजा बहादुर थिए
ठोकेर पठाए ।
तिनको रीसले पञ्जाबमा गई
मुहम्मद मियाँले खुश्बूलाई झारी
गादीमा बसी उनको जात्रा .
गाईजात्रा देखाए ।
सिरहिन्दका ती हिन्दूका राजा
समस्त कुकाए ।
भारतको दौलतका थैला पनि
धेरैले फुकाए ।

(७)
अहिलेसम्मन् जुम्साका जुम्रा
राजा ती भारतका ।
कानमा तेल हालेर बस्थे
स्वप्नामा स्वारथका ।

(८)
भविष्यलाई एक कदम अघि
नदेख्ने काना ती ।
महका राना, लम्पट नाना
कुरामा साना ती ।
सर्पझैँ अन्धो वैरमा बस्थे
घमण्ड फुलेर ।
भाइ र भाइ लडाँई गरी
भारत दलेर ।
आफ्नै हो संसार भनेर हाँकी
प्रजालाई मिचेर ।
मपाई कीर्ति बढाउँला भनी
सब जना थिचेर ।