Page:Prithviraj chauhan.pdf/98

लडाइँमा वीर दुःखमा धीर
डाल र डोलका ।
देवतासँग गणना हुने
अमरका मोलका ।

(१६)
धाईले भन्थिन कसरी उनले
एकलै रणमा ।
पच्चीस दुश्मन हटाइदिए
प्रतापी दिनमा ।
कसरी बाघ साथमा लडे
मिर्मिर जंघामा ।
कसरी उनका यशका टुक्रा
गीत हुन्थे शुघामा ।
 
(१७)
वीरका कथा सपनासँग
जीवनको गाँसियो ।
सहानुभूति वल्लरी बढी
कीर्तिको फुल्दो रूखमा मुन्द्रा
लगाई टाँसियो ।
 
(१८)
मन र मन नभनीकन
उनैलाई सम्झन्थिन् ।
बराबर उनको सपना देखी
बिहान ब्यूफिन्थिन् ।
उदय पाई सूर्यले सुनको
प्रताप फिंजाई ।
अनेक चरा कबिझै गाई
सूर्यका वंश उज्याला पार्ने
देवता जस्तो अँध्यारो फार्ने
लाग्दथ्यो उनलाई ।