Page:Prithviraj chauhan.pdf/95

वीरको धन
आउँछन् सखी छम्छम गर्दै
भरेर गगन ।
त्यस्तै ती थिइन
ती शाहज्यादी
उपमा राम्रो बन्दैन आधी
कलमल पार्ने उँचामा उँचा
कन्नौजभवन ।
 
(१०)
अथवा सानी मन्दिर जस्ती
मदनलाई बनेकी ।
कुसुम वेशमा पत्ती र नसा
मिलेर चुनेकी ।
मधुरको छिनो किरणको लगाई
लच्काले कुँदैकी ।
दिव्यको नाम लिएर साफ
सिर्जनको राप मधुरो राप
सुगन्ध रूपमा हृदय घुसी
बुट्टाले सजेकी ।
रङ्ग र रसको शृङ्गार पाई
उप्साई कतै लच्काई कतै
मुस्काई कतै मस्काई कतै
शिल्पकी कला सुरको सुरमा
बादल र जूनको मिलाई भरमा
शशीलाई सुझेकी ।
सकला हरा विचारकी पत्ती
उपरकी भावना ।
सुन्दरकी ताजऊ फुलेर बस्ने
प्रेमकी सपना ।
 
(११)
अथवा तिनी कविको मनमा
चित्रकार जागेर ।