Page:Prithviraj chauhan.pdf/92

मखमल गादी घाँसको सजी
रङ्गले हरियो ।
हीराले फल्मल छानाका मनि
जो चित्रण गरियो ।
चाँदीलाई चट्ट पखाली मिलाई
अमृत कलकलमा ।
आँखामा खालि झल्किने जल
उज्याला पलपलमा ।
पन्नाले भरी बैठक हरि !
चराका खलबलमा ।
म केले बनाऊँ तस्विर तिनको
आँखाका टलपलमा ।
(६)
मा पहाड वनमा
नेपाली धनमा
नीडमा उँचामा ।
डाँफेकी छोरी, रङ्गकी राम्री
यी शाहजादी थिइन् है हाम्री
आउन्न रङ्ग सबै त्यो देख्न
अभागी कुचामा ।
उड्नलाई तयार छोडेर गुँड
सुनका सपना ।
देखेर बादल किल्लामा राम्रा
सूर्यझै सुन्दर वीरलाई देखी
गरेर जपना।
अथवा कुनै वसन्त वनमा
कविले डुल्दामा। ओर्लेकी जस्ती सुनकेस्री उषा
त्यो पूर्व खुल्दामा । गानकी मधुर विहगकी अधर
सुनका तारमा ।