Page:Buddhibinodko pahila binod.pdf/32

उसै, तँ छोडीकन छोडिने भये
तँलाइ छोडी सुख जोडिने भये ॥
स्वयं विधातातक भुल्दथे किन ?
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥
१००

अगाध चैतन्य समुद्रमा सदा
अनन्त यस्ता लहरी जुदा, जुदा ॥
अटूट चल्छन्‌ तर छैन कम्पन
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥
१०१

तँ काखमा आ, म मिलाउँछू मुख
पिलाउँछू दिव्य अपूर्व चित्सूख ॥
यहाँ छ आनन्द अनन्त पावन
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥
१०२

मन–
म काखमा छू, म मिलाउँछू मुख
पिलाउ लौ दिव्य अपूर्व चित्सुख ॥
परन्तु यो याद गरे निवेदन
सहन्न मूर्छा कहिले पनी मन ॥
१०३