Page:Mhendu.pdf/9

फूलमा दाना
सिक्छन्‌ ढलमल

[२१]
उनको हाँसो
देखी फुल्छन्‌ ।
राम्रा रँगका
फूलहरू पलपल ॥

[२२]
छन्‌ फुलबूना
बनकी टूना ।
मृगिनीका झैँ
गहका कूना ॥

[२३]
ह्वैनन्‌ म्हेन्दु
निष्ठुर हाइ !
रोक्छन्‌ आमा
दाज्यू भाइ ।

[२४]
मैले देखें
सपना यौटा ।
उड्थिन्‌, लग्थे
सुरपर द्यौता ॥
ओढ्थिन्‌ उनले
सुनसुत बादल ।
बज्थे करमा
सब मृदु स्वरमा
रुनु झनु साना ।
दिल-रव नाना ।
म थिएँ तलतिर
उनतिर हेर्ने-
टप्प खसालिन्‌
आँसु दाना ॥

[२५]
ब्यूँझी देख्छु
झर्दी ऊषा
तस्विर सुन्दर
सुनकी भूषा ॥

[२६]
प्रणय प्रतिज्ञा-
माथि तुषारो ।
पर्दछ, बोल्नै
अब कति गाह्रो
कुसुम- तनीको
झन्‌ दिल साह्रो ॥

[२७]
रोयौ किन रे ?
हाँगा, भन रे ?
हामी खोज्छौँ
ऊषा छुन रे !
सपना जस्ती
घरकी सुन रे !
टकले फुल्छौँ
रोई मन रे !

[२८]
तर उनलाई
हाय ! न हाई !
आफ्नै छविकी
स्वर्गरजाइँ ॥