Page:Bhikari.pdf/7

हेर आँसुका खहरेहरूका
मुखमा खोंच परेको,
दिन-दिनको त्यो छातीमाथी
चिरा चारक्क चिरेको।

४
अडि अडि धरमर स्वाँ स्वाँ गर्दै
मौन विलौना वरिपरी भर्दै
आर्तनादका हृदय फुटी,
जड लट्ठीको भरमा पर्दै
भन्दछ स्वरले छाती चिर्दै
चामल एक मुठी।
जीवनभरको एक पुकारा
चामल एक मुठी।

५
मानिससँगमा मानिसको यो
अन्तर्दिलको रोदन।
भाईहरुसँग भिक्षाको यो
मुठी द याको याचना।
घाम उज्यालो आँगनमा यो
एक आँध्यारो अवलोकन।
गुलबहरूको हाँसोबिच यो
एक उन्यौँको रोदन।

६
को होला यो, कसको छोरा?
कसको बाबु गरीब?