Page:Ek chihan.pdf/57: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "रहेको देखेर उनले खिस्स हाँस्तै भनिन्- "भैगो नि, कति बोलिरहनुपरेको ! चुप लाग्नोस् ।" "तिमी चुप लाग ! तिमीलाई बोल्न केही सरोकार छैन ।" अलि रिसाएको भावमा शिवनारानले भने । "अहो ! बोल्ने सरोक..." |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
रहेको देखेर उनले खिस्स हाँस्तै भनिन्- "भैगो नि, कति बोलिरहनुपरेको ! चुप लाग्नोस् ।" | रहेको देखेर उनले खिस्स हाँस्तै भनिन्- "भैगो नि, कति बोलिरहनुपरेको ! | ||
चुप लाग्नोस् ।" | |||
"तिमी चुप लाग ! तिमीलाई बोल्न केही सरोकार छैन ।" अलि रिसाएको भावमा शिवनारानले भने । | "तिमी चुप लाग ! तिमीलाई बोल्न केही सरोकार छैन ।" अलि | ||
रिसाएको भावमा शिवनारानले भने । | |||
"अहो ! बोल्ने सरोकार पनि मलाई भएन ?" मुस्काएकै अनुहारमा हाकुमायाले भनिन् । | "अहो ! बोल्ने सरोकार पनि मलाई भएन ?" मुस्काएकै अनुहारमा | ||
हाकुमायाले भनिन् । | |||
"चुप लाग, एक शब्द नबोल, म जोइटिङ्ग्रे होइन कि जे पनि तिमीले भनेको मानिरहूँ र सहिरहूँ । म फेरि भन्छु, फेरि एक शब्द नबोल ।" आँखा र अनुहार दुवै रातो पारेर शिवनारानले भने । | "चुप लाग, एक शब्द नबोल, म जोइटिङ्ग्रे होइन कि जे पनि तिमीले | ||
भनेको मानिरहूँ र सहिरहूँ । म फेरि भन्छु, फेरि एक शब्द नबोल ।" आँखा | |||
र अनुहार दुवै रातो पारेर शिवनारानले भने । | |||
अहिले त हाकुमाया पनि डराइन् । शिवनारान यसरी दुर्वासा बनेको त हाकुमायाले कहिल्यै देखेकी थिइनन् । उनी झटपट चुठेर आफ्नो कोठामा गइन् । शिवनारान अझै पनि चुप लागेका थिएनन् । | अहिले त हाकुमाया पनि डराइन् । शिवनारान यसरी दुर्वासा बनेको | ||
त हाकुमायाले कहिल्यै देखेकी थिइनन् । उनी झटपट चुठेर आफ्नो कोठामा गइन् । | |||
शिवनारान अझै पनि चुप लागेका थिएनन् । अनि पुननारानले भने- | |||
"भैगो नि, डाक्टरले अहिलेसम्म केही नराम्रो गरिसकेका त छैनन्, ‘अबदेखि | |||
नबोलाईकन नआउनुहोला’ भनिदिउँला, कुरै मेटियो ।" | |||
"बचावट भनेको अगावै गरिसक्नुपर्छ, बिग्रिसकेपछि के बचाउने ?" | |||
शिवनारानले भने । | |||
" | "त्यही त म भन्छु ‘अबदेखि नआउनुहोला’ नै भनिपठाऔं !" पुन | ||
नारानले भने । | |||
" | "आइरहेका मानिसलाई ठाडै नआउनू भन्नु सभ्य व्यवहार होला ?" | ||
हर्षनारानले भने । | |||
" | "यसो भए उसबाट हमला गराउन हामीले स्वागत गरिरहने ? | ||
बदमासी गराउन उसलाई हौसला गराइरहने ?" शिवनारानले | |||
जङ्गिएर भने । | |||
" | "काम न काजसित डाक्टर दिनहुँ आइरहनाले छरछिमेकमा हाम्रो | ||
ख्याल तितो पिरो आलोचना र टीकाटिप्पणी चलिरहेछ ? तरुनी छोरीबेटी | |||
भएको घरमा यसरी बिनाकाम कोही मानिस आइरहनु राम्रो कुरा होइन ।" | |||
शिवनारान बोलिरहेका बेला पुननारानले नानीथकुंतिर हेरेर भने- | |||
"अबदेखि डाक्टर गोदत्तप्रसाद केही गरी आएका खण्डमा अथवा आइ नै रहे | |||
शिवनारान बोलिरहेका बेला पुननारानले नानीथकुंतिर हेरेर भने- "अबदेखि डाक्टर गोदत्तप्रसाद केही गरी आएका खण्डमा अथवा आइ नै रहे तापनि तिमीले उनीसित बिलकुल नबोल्नू, उनलाई वास्तासम्म पनि नगर्नू ।" | तापनि तिमीले उनीसित बिलकुल नबोल्नू, उनलाई वास्तासम्म पनि नगर्नू ।" | ||
Revision as of 12:37, 13 April 2025
रहेको देखेर उनले खिस्स हाँस्तै भनिन्- "भैगो नि, कति बोलिरहनुपरेको ! चुप लाग्नोस् ।"
"तिमी चुप लाग ! तिमीलाई बोल्न केही सरोकार छैन ।" अलि रिसाएको भावमा शिवनारानले भने ।
"अहो ! बोल्ने सरोकार पनि मलाई भएन ?" मुस्काएकै अनुहारमा हाकुमायाले भनिन् ।
"चुप लाग, एक शब्द नबोल, म जोइटिङ्ग्रे होइन कि जे पनि तिमीले भनेको मानिरहूँ र सहिरहूँ । म फेरि भन्छु, फेरि एक शब्द नबोल ।" आँखा र अनुहार दुवै रातो पारेर शिवनारानले भने ।
अहिले त हाकुमाया पनि डराइन् । शिवनारान यसरी दुर्वासा बनेको त हाकुमायाले कहिल्यै देखेकी थिइनन् । उनी झटपट चुठेर आफ्नो कोठामा गइन् । शिवनारान अझै पनि चुप लागेका थिएनन् । अनि पुननारानले भने- "भैगो नि, डाक्टरले अहिलेसम्म केही नराम्रो गरिसकेका त छैनन्, ‘अबदेखि नबोलाईकन नआउनुहोला’ भनिदिउँला, कुरै मेटियो ।"
"बचावट भनेको अगावै गरिसक्नुपर्छ, बिग्रिसकेपछि के बचाउने ?" शिवनारानले भने ।
"त्यही त म भन्छु ‘अबदेखि नआउनुहोला’ नै भनिपठाऔं !" पुन नारानले भने ।
"आइरहेका मानिसलाई ठाडै नआउनू भन्नु सभ्य व्यवहार होला ?" हर्षनारानले भने ।
"यसो भए उसबाट हमला गराउन हामीले स्वागत गरिरहने ? बदमासी गराउन उसलाई हौसला गराइरहने ?" शिवनारानले जङ्गिएर भने ।
"काम न काजसित डाक्टर दिनहुँ आइरहनाले छरछिमेकमा हाम्रो ख्याल तितो पिरो आलोचना र टीकाटिप्पणी चलिरहेछ ? तरुनी छोरीबेटी भएको घरमा यसरी बिनाकाम कोही मानिस आइरहनु राम्रो कुरा होइन ।"
शिवनारान बोलिरहेका बेला पुननारानले नानीथकुंतिर हेरेर भने- "अबदेखि डाक्टर गोदत्तप्रसाद केही गरी आएका खण्डमा अथवा आइ नै रहे तापनि तिमीले उनीसित बिलकुल नबोल्नू, उनलाई वास्तासम्म पनि नगर्नू ।"