Page:Bhikari.pdf/31

बालककाल

१
आँखा खोलि झिलीमिली जगतमा, आश्चर्यमा घुम्दछौं
लीला दिव्य अजान खेलि दगुरी बैचित्र्यमा रम्दछौं ।
हल्का चल्छ मुटू पबित्र मुखमा तोते मिठो भाषण
हल्का बाल-तरङ्ग घुम्छ मनमा छीटो मिठो मोहन ॥

२
तोरीका फुल-बीचमा पुर्तलिका रङ्गीन आकर्षण
सेता बादलका ठुला तहहरू आनन्द आँखाकन ।
ढुङ्गाका टुकडा ठुला धन हुने, झाडी हरीया घर
त्यो सोझो दिलको क्रिया सकलमा विश्वास त्यो सुन्दर ॥

३
यौटा कोइलिले घुमाउनु वनै इन्द्राणिमा धाउनु
सेवा चन्द्र फुली हँसाउनु दिलै बारी घुमी गाउनु ।
अर्काका दुखदेखि आँसु नखिची आफैं बही आउनु
सारालाइ समान देख्नु सजिलो हामी कहाँ पाउनु ॥

४
हे सानी सुकुमारि ! हे हँसमुखी ! हे बालिका सुन्दरी !
खोली पुस्तक बस्तछयौं यति घडी खाली करैले गरी ।
बाँधिन्छन्‌ सब पङ्ख जानु उड लौ छुट्टी दिएँ आज ता
फोस्रा छन्‌ यि किताब ! हामि यिनमा बन्छौं सधैँ बेपता ॥

५
तिम्रो हृद्‌ध्वनिको पछी-पछि चलुँ, संसार हेरी डुल
आफैँ मग्न भएर नग्न जगको आकार झूटा भुल।