Page:Prithviraj chauhan.pdf/64

अनि ती साना सिंहका बच्चा
भारतका पुत्रहरूमा सच्चा
काखमा खेलाउँथिन् ।
वीरका बच्चा रउँ र रौंमा
बजेर सुन्दथे ।
आफ्नो त्यो कुलको पराक्रम फूलको
सुवास सुँघ्दथे ।
अनि ती मनमा सपना उब्जाई
भारत उद्धार प्रताप सधैं
फिजाउन गुन्दथे ।

(५)
उनीलाई थियो सधैंको खोजी
बालककालमा ।
वीरको कथा, भारतको ज्यथा
अमरका चालमा ।
आँखामा बल्थे अनौठा ज्वाला
छन्दका तालमा ।
जब ली वीणा कविले गाउँथे
आँखामा आँशु, छातीमा धड्का
वियोगमा मधुर ।
प्रतापमा प्रखर
सुन्दरमा कोमल
मिलाई सब स्वर ।
नशामा बज्ने प्रकृत ध्वनि
बजाउने तारमा ।
त्यो अनुवादन लिएका आत्मा
कविका पारमा ।
भविष्यलाई सपना बुन्थे
सुनेका सारमा ।

(६)
बीचबीचमा उनी कविका ध्वनि
घुसेर दिलमा ।