Page:Shakuntala.pdf/30: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "मदनशासनकाल धरातिर । मृदुलपड्ख रंगीन सुरेख भै॥ कुसुमरम्य उडीकन आउँछन् । पवनमा हलुका गतिले झरी ॥ (३४) नजर सूक्ष्म नभै नरको तर । गगन देख्न कठोर छ सुन्दर ॥ सदृश छन् लघु-पड्ख-प्रचालि..." |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
मदनशासनकाल | मदनशासनकाल धरातिर । | ||
धरातिर । | |||
मृदुलपड्ख रंगीन सुरेख भै॥ | मृदुलपड्ख रंगीन सुरेख भै॥ | ||
कुसुमरम्य उडीकन आउँछन् । | कुसुमरम्य उडीकन आउँछन् । | ||
पवनमा हलुका गतिले झरी ॥ | पवनमा हलुका गतिले झरी ॥ | ||
(३४) | (३४) | ||
नजर सूक्ष्म नभै नरको तर । | नजर सूक्ष्म नभै नरको तर । | ||
गगन देख्न कठोर छ सुन्दर ॥ | गगन देख्न कठोर छ सुन्दर ॥ | ||
सदृश छन् लघु-पड्ख-प्रचालिनी । | सदृश छन् लघु-पड्ख-प्रचालिनी । | ||
सुरपुरी | सुरपुरी वनकी, कुसुमाङ्गिनी ॥ | ||
वनकी, | |||
(३५) | (३५) | ||
मधुर छन्द थियो कविता परी । | मधुर छन्द थियो कविता परी । | ||
प्रकृतपड्ख लिएर बहेसरि ॥ | प्रकृतपड्ख लिएर बहेसरि ॥ | ||
सुनहलापन बीच रमाउँदो । | सुनहलापन बीच रमाउँदो । | ||
| Line 31: | Line 16: | ||
अलसपड्ख गरी पृथिवी सब ॥ | अलसपड्ख गरी पृथिवी सब ॥ | ||
हृदयरम्य विहार बनाउँदा । | हृदयरम्य विहार बनाउँदा । | ||
जलदरङ्ग लिँदो मृदु भागमा ॥ | जलदरङ्ग लिँदो मृदु भागमा ॥ | ||
(३६) | (३६) | ||
सुनहला चिडियासरि साँझकी । | सुनहला चिडियासरि साँझकी । | ||
अब बराबर हाँकिन वेगले ॥ | अब बराबर हाँकिन वेगले ॥ | ||
अनि बराबर लाउन चक्कर ! | अनि बराबर लाउन चक्कर ! | ||
उरअगाडि दिईकन बैंसका ॥ | उरअगाडि दिईकन बैंसका ॥ | ||
लहरले, रस चारु | लहरले, रस चारु घकेलिने- | ||
जलद फुल्छ जहाँ तहमा तह । | |||
गगनमा सुषमा अब ओर्लिइन्॥ | गगनमा सुषमा अब ओर्लिइन्॥ | ||
हृदयकी | हृदयकी हृदयकी सुषमा सुस्दैशाकी सुरदेशकी की । | ||
हृदयकी सुषमा सुस्दैशाकी | चरिदशामन्दिरद्वार खुलाउँदी ॥ | ||
सुरदेशकी की । | |||
चरिदशामन्दिरद्वार | |||
खुलाउँदी ॥ | |||
वचनवर्णन धूसर पार्दछिन् । | वचनवर्णन धूसर पार्दछिन् । | ||
अवनिमा गह दी मनमोहिनी ॥ | अवनिमा गह दी मनमोहिनी ॥ | ||
(२८) | (२८) | ||
Revision as of 00:25, 17 February 2025
This page has not been proofread
मदनशासनकाल धरातिर । मृदुलपड्ख रंगीन सुरेख भै॥ कुसुमरम्य उडीकन आउँछन् । पवनमा हलुका गतिले झरी ॥ (३४) नजर सूक्ष्म नभै नरको तर । गगन देख्न कठोर छ सुन्दर ॥ सदृश छन् लघु-पड्ख-प्रचालिनी । सुरपुरी वनकी, कुसुमाङ्गिनी ॥ (३५) मधुर छन्द थियो कविता परी । प्रकृतपड्ख लिएर बहेसरि ॥ सुनहलापन बीच रमाउँदो । हृदय सिर्जनको नव बागमा ॥ नजरले सुखका क्षण शान्तमा । अलसपड्ख गरी पृथिवी सब ॥ हृदयरम्य विहार बनाउँदा । जलदरङ्ग लिँदो मृदु भागमा ॥ (३६) सुनहला चिडियासरि साँझकी । अब बराबर हाँकिन वेगले ॥ अनि बराबर लाउन चक्कर ! उरअगाडि दिईकन बैंसका ॥ लहरले, रस चारु घकेलिने- जलद फुल्छ जहाँ तहमा तह । गगनमा सुषमा अब ओर्लिइन्॥ हृदयकी हृदयकी सुषमा सुस्दैशाकी सुरदेशकी की । चरिदशामन्दिरद्वार खुलाउँदी ॥ वचनवर्णन धूसर पार्दछिन् । अवनिमा गह दी मनमोहिनी ॥ (२८)