Jump to content

Page:Shakuntala.pdf/29: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
Not proofread: Created page with "“तल झर्छ कि” भनेर दिनान्तमा । सुरपुरी रहने 'छवि' साँझको ॥ कनकपड्ख ढलक्क गरीकन । अधरलाल मुसुक्क जसो गरी ॥ शिखर भील रँगाउन हेर्दछन्‌ । अन त्यसै उनले पनि गर्दछन्‌ ॥ (रद) तल झर्छ कि भनेर त..."
 
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
“तल झर्छ कि” भनेर दिनान्तमा ।
“तल झर्छ कि” भनेर दिनान्तमा ।
सुरपुरी रहने 'छवि' साँझको ॥
सुरपुरी रहने 'छवि' साँझको ॥
कनकपड्ख ढलक्क गरीकन ।
कनकपड्ख ढलक्क गरीकन ।
अधरलाल मुसुक्क जसो गरी ॥
अधरलाल मुसुक्क जसो गरी ॥
शिखर भील रँगाउन हेर्दछन्‌ ।
शिखर भील रँगाउन हेर्दछन्‌ ।
अन त्यसै उनले पनि गर्दछन्‌ ॥
अन त्यसै उनले पनि गर्दछन्‌ ॥
(रद)
(रद)
तल झर्छ कि भनेर त्यहाँ तिनी ।
तल झर्छ कि भनेर त्यहाँ तिनी ।
लघुतनी हलुकासँगः ओर्लिइन्‌ ॥
लघुतनी हलुकासँगः ओर्लिइन्‌ ॥
कुसुम त्यै मनले मलया$निल-
कुसुम त्यै मनले मलया$निल-
चपतमा धरणीतिर भर्दछन्‌ ॥
चपतमा धरणीतिर भर्दछन्‌ ॥
(२९)
(२९)
'शबल पड्खहरू तरुमा अडी ।
'शबल पड्खहरू तरुमा अडी ।
तल सफा जल प्यूँन मसक्क भै॥
तल सफा जल प्यूँन मसक्क भै॥
प्रथम फर्फरले अघि हत्तिई ।
प्रथम फर्फरले अघि हत्तिई ।
उर अगाडि दिई अलि ककिँदै ॥
उर अगाडि दिई अलि ककिँदै ॥
(३०)
(३०)
जुन प्रयत्न गरीकन दृष्टिको ।
जुन प्रयत्न गरीकन दृष्टिको ।
मधुर पात गरी तल हेर्दछन्‌ ॥
मधुर पात गरी तल हेर्दछन्‌ ॥
सदृशता त्यसको उनमा थियो ।
सदृशता त्यसको उनमा थियो ।
जब तिनी पृथिवीतिर फर्किइन्‌ ॥
जब तिनी पृथिवीतिर फर्किइन्‌ ॥
(३१)
(३१)
बह्दुत दूर हुँदा चिडिया थिइन्‌ ।
बह्दुत दूर हुँदा चिडिया थिइन्‌ ।
जलद उज्ज्वलका चयबीचमा ॥
जलद उज्ज्वलका चयबीचमा ॥
अब बनिन्‌ सुमुखी तल ओर्लिंदी ।
अब बनिन्‌ सुमुखी तल ओर्लिंदी ।
कवि घनीकृत झैं सुषमा कुनै ॥
कवि घनीकृत झैं सुषमा कुनै ॥
(३र)
(३र)
हृदयव्योमसुवर्णविहारिणी ।
हृदयव्योमसुवर्णविहारिणी ।
मधुरमादकपड्खप्रसारिणी
मधुरमादकपड्खप्रसारिणी
विहग-आवलिले कलभाषिणी ।
विहग-आवलिले कलभाषिणी ।
अनुपमा सपनासरि छन्‌ तिनी ॥
अनुपमा सपनासरि छन्‌ तिनी ॥
(३३)
(३३)

Revision as of 00:24, 17 February 2025

This page has not been proofread

“तल झर्छ कि” भनेर दिनान्तमा । सुरपुरी रहने 'छवि' साँझको ॥ कनकपड्ख ढलक्क गरीकन । अधरलाल मुसुक्क जसो गरी ॥ शिखर भील रँगाउन हेर्दछन्‌ । अन त्यसै उनले पनि गर्दछन्‌ ॥ (रद) तल झर्छ कि भनेर त्यहाँ तिनी । लघुतनी हलुकासँगः ओर्लिइन्‌ ॥ कुसुम त्यै मनले मलया$निल- चपतमा धरणीतिर भर्दछन्‌ ॥ (२९) 'शबल पड्खहरू तरुमा अडी । तल सफा जल प्यूँन मसक्क भै॥ प्रथम फर्फरले अघि हत्तिई । उर अगाडि दिई अलि ककिँदै ॥ (३०) जुन प्रयत्न गरीकन दृष्टिको । मधुर पात गरी तल हेर्दछन्‌ ॥ सदृशता त्यसको उनमा थियो । जब तिनी पृथिवीतिर फर्किइन्‌ ॥ (३१) बह्दुत दूर हुँदा चिडिया थिइन्‌ । जलद उज्ज्वलका चयबीचमा ॥ अब बनिन्‌ सुमुखी तल ओर्लिंदी । कवि घनीकृत झैं सुषमा कुनै ॥ (३र) हृदयव्योमसुवर्णविहारिणी । मधुरमादकपड्खप्रसारिणी ॥ विहग-आवलिले कलभाषिणी । अनुपमा सपनासरि छन्‌ तिनी ॥ (३३)