Page:Shakuntala.pdf/66: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "लाजको लालिमा भानमा झल्किँदो । दूरदेखि लाह टाप सप्ताश्वका पूर्के स्यन्दन ॥ पूर्वमा । झस्किइन् स्वर्गका रत्न चोरीवरी ॥ (फो देख्छ चोरी त्यहीँ कण्वको चक्षले । स्नान सिद्धेपछि ध्या..." |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{center block| | |||
<poem> | |||
लाजको लालिमा भानमा झल्किँदो । | लाजको लालिमा भानमा झल्किँदो । | ||
::दूरदेखि लाह पूर्के स्यन्दन ॥ | |||
दूरदेखि लाह | टाप सप्ताश्वका पूर्वमा । | ||
::झस्किइन् स्वर्गका रत्न चोरीवरी ॥ | |||
{{pcn|(११)}} | |||
पूर्के स्यन्दन ॥ | |||
पूर्वमा । | |||
झस्किइन् स्वर्गका रत्न चोरीवरी ॥ | |||
( | |||
देख्छ चोरी त्यहीँ कण्वको चक्षले । | देख्छ चोरी त्यहीँ कण्वको चक्षले । | ||
::स्नान सिद्धेपछि ध्यान त्यागीकन ॥ | |||
स्नान सिद्धेपछि ध्यान त्यागीकन ॥ | |||
फ्किँदो फेरमा स्वर्गका द्वारमा । | फ्किँदो फेरमा स्वर्गका द्वारमा । | ||
एक तारा झरी झल्किँदा नीरमा ॥ | ::एक तारा झरी झल्किँदा नीरमा ॥ | ||
१२) | {{pcn|(१२)}} | ||
इन्द्वरका चापका रङ्गका गिन्तिले । | इन्द्वरका चापका रङ्गका गिन्तिले । | ||
अश्व जोती डटे सूर्यले स्यन्दन ॥ | ::अश्व जोती डटे सूर्यले स्यन्दन ॥ | ||
दिव्य सम्राट् बनी पूर्वमा हाँस्दछन् । | दिव्य सम्राट् बनी पूर्वमा हाँस्दछन् । | ||
अन्धका शैलका ती विजेता बनी ॥ | ::अन्धका शैलका ती विजेता बनी ॥ | ||
{{pcn|(१३)}} | |||
बाफको दुर्ग जो रौप्य भै बस्दथ्यो । | बाफको दुर्ग जो रौप्य भै बस्दथ्यो । | ||
::स्वर्ण भो पूर्वमा शैलको शृङ्गमा ॥ | |||
स्वर्ण भो पूर्वमा शैलको शृङ्गमा ॥ | |||
सत्यको रोशनी दिव्य सौन्दर्यमा । | सत्यको रोशनी दिव्य सौन्दर्यमा । | ||
जिन्दगी | ::जिन्दगी सूतमा रब्गिए झैं अहा ॥ | ||
{{pcn|(१४)}} | |||
ध्यानका चक्षुले खाता स्वप्निल । | ध्यानका चक्षुले खाता स्वप्निल । | ||
::देख्न लागे तिनी भूषण ॥ | |||
देख्न लागे | |||
तिनी | |||
भूषण ॥ | |||
मेघ सारा बन्यो दिव्यकँताम्बर | मेघ सारा बन्यो दिव्यकँताम्बर | ||
नीर त्यो रङ्गमा झल्कियो आनन ॥ | ::नीर त्यो रङ्गमा झल्कियो आनन ॥ | ||
{{pcn|(१५)}} | |||
गौपिनी झैं बने फूल ती चञ्चले । | गौपिनी झैं बने फूल ती चञ्चले । | ||
अप्सरा बन्दछन् गाउने ती चरा ॥ | ::अप्सरा बन्दछन् गाउने ती चरा ॥ | ||
वेणु झैं बज्दछन् प्रातका रशिम ती । | वेणु झैं बज्दछन् प्रातका रशिम ती । | ||
::सात रङ्गी बनी दिव्यको ग्राममा ॥ | |||
{{pcn|(१६)}} | |||
</poem>}} | |||
Revision as of 16:09, 17 February 2025
लाजको लालिमा भानमा झल्किँदो ।
दूरदेखि लाह पूर्के स्यन्दन ॥
टाप सप्ताश्वका पूर्वमा ।
झस्किइन् स्वर्गका रत्न चोरीवरी ॥
(११)
देख्छ चोरी त्यहीँ कण्वको चक्षले ।
स्नान सिद्धेपछि ध्यान त्यागीकन ॥
फ्किँदो फेरमा स्वर्गका द्वारमा ।
एक तारा झरी झल्किँदा नीरमा ॥
(१२)
इन्द्वरका चापका रङ्गका गिन्तिले ।
अश्व जोती डटे सूर्यले स्यन्दन ॥
दिव्य सम्राट् बनी पूर्वमा हाँस्दछन् ।
अन्धका शैलका ती विजेता बनी ॥
(१३)
बाफको दुर्ग जो रौप्य भै बस्दथ्यो ।
स्वर्ण भो पूर्वमा शैलको शृङ्गमा ॥
सत्यको रोशनी दिव्य सौन्दर्यमा ।
जिन्दगी सूतमा रब्गिए झैं अहा ॥
(१४)
ध्यानका चक्षुले खाता स्वप्निल ।
देख्न लागे तिनी भूषण ॥
मेघ सारा बन्यो दिव्यकँताम्बर
नीर त्यो रङ्गमा झल्कियो आनन ॥
(१५)
गौपिनी झैं बने फूल ती चञ्चले ।
अप्सरा बन्दछन् गाउने ती चरा ॥
वेणु झैं बज्दछन् प्रातका रशिम ती ।
सात रङ्गी बनी दिव्यको ग्राममा ॥
(१६)