Jump to content

Page:Shakuntala.pdf/252: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
No edit summary
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
<noinclude>{{start center block}}</noinclude>
<noinclude>{{start center block}}</noinclude>
<poem>
<poem>
प्रिय आत्मा त्यसले समाउँछ ॥
::प्रिय आत्मा त्यसले समाउँछ ॥
र बुनिन्छ अनेक तिर्सना ।
र बुनिन्छ अनेक तिर्सना ।
सुख दुःखादिक पाठ पाउँछ ॥
::सुख दुःखादिक पाठ पाउँछ ॥
नव जीवनले विशालता-
नव जीवनले विशालता-
तिर यात्रा घरको गराउँछ ॥
::तिर यात्रा घरको गराउँछ ॥
महती कठिनाइले तर ।
महती कठिनाइले तर ।
पथको चित्त विषाद पाउँछ ॥
::पथको चित्त विषाद पाउँछ ॥
अनि कण्टक पृष्पमा हुने ।
अनि कण्टक पृष्पमा हुने ।
मृदुदाना दिलको बनाउँछ ॥
::मृदुदाना दिलको बनाउँछ ॥
अघिको शिाशु-दृश्य सम्किदा ।
अघिको शिाशु-दृश्य सम्किदा ।
सुखले दुख नुभी रसाउँछ ॥
::सुखले दुख नुभी रसाउँछ ॥
घर जानु सधैँ त्यसो हुँदा ।
घर जानु सधैँ त्यसो हुँदा ।
द्इ्‌ आँखा भिजाउँछ ॥
::द्इ्‌ आँखा भिजाउँछ ॥
तर सुन्दरता व्रैसग ।
तर सुन्दरता व्रैसग ।
प्रभुको त्यो घरमा पठाउँछ ॥
::प्रभुको त्यो घरमा पठाउँछ ॥
छ उचाल्नु र राह लाउनु ।
छ उचाल्नु र राह लाउनु ।
प्रिय आत्मा जुन स्वर्ग घाउँछ ॥
::प्रिय आत्मा जुन स्वर्ग घाउँछ ॥
अब ब्राहिर बन्दछिन्‌ तिनी ।
अब ब्राहिर बन्दछिन्‌ तिनी ।
त्यस आनन्द निवासको हरा ॥
::त्यस आनन्द निवासको हरा ॥
दुनियाँ छ विशाल भन्दछ ।
दुनियाँ छ विशाल भन्दछ ।
पथ अज्ञान सदा कठैबरा !
::पथ अज्ञान सदा कठैबरा !
{{pcn|(८७)}}
{{pcn|(८७)}}


"म कतातिर जान्छु के गरी ।
"म कतातिर जान्छु के गरी ।
जब आघार कहाँ म पाउँला ?
::जब आघार कहाँ म पाउँला ?
अघि दुःख र वेदना कति ।
अघि दुःख र वेदना कति ।
अब नौलो दिनले पठाउला ॥
::अब नौलो दिनले पठाउला ॥
न पिता, न सँगी, न माइती ।
न पिता, न सँगी, न माइती ।
जननी वा शिाशुकालका सुख ॥
::जननी वा शिाशुकालका सुख ॥
नव सिर्जनमा कसो गरी ।
नव सिर्जनमा कसो गरी ।
मनले शान्ति र चैन पाउँला ?
::मनले शान्ति र चैन पाउँला ?
</poem>
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>
{{stanza continue}}
{{stanza continue}}

Revision as of 16:22, 15 May 2025

This page has not been proofread

प्रिय आत्मा त्यसले समाउँछ ॥
र बुनिन्छ अनेक तिर्सना ।
सुख दुःखादिक पाठ पाउँछ ॥
नव जीवनले विशालता-
तिर यात्रा घरको गराउँछ ॥
महती कठिनाइले तर ।
पथको चित्त विषाद पाउँछ ॥
अनि कण्टक पृष्पमा हुने ।
मृदुदाना दिलको बनाउँछ ॥
अघिको शिाशु-दृश्य सम्किदा ।
सुखले दुख नुभी रसाउँछ ॥
घर जानु सधैँ त्यसो हुँदा ।
द्इ्‌ आँखा भिजाउँछ ॥
तर सुन्दरता व्रैसग ।
प्रभुको त्यो घरमा पठाउँछ ॥
छ उचाल्नु र राह लाउनु ।
प्रिय आत्मा जुन स्वर्ग घाउँछ ॥
अब ब्राहिर बन्दछिन्‌ तिनी ।
त्यस आनन्द निवासको हरा ॥
दुनियाँ छ विशाल भन्दछ ।
पथ अज्ञान सदा कठैबरा !
(८७)

"म कतातिर जान्छु के गरी ।
जब आघार कहाँ म पाउँला ?
अघि दुःख र वेदना कति ।
अब नौलो दिनले पठाउला ॥
न पिता, न सँगी, न माइती ।
जननी वा शिाशुकालका सुख ॥
नव सिर्जनमा कसो गरी ।
मनले शान्ति र चैन पाउँला ?