Page:Shakuntala.pdf/239: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
अहो ! चिसो चौपट ! यो बतास- | अहो ! चिसो चौपट ! यो बतास- | ||
मात्रै छ, क्या स्तानसमान खास ॥" | ::मात्रै छ, क्या स्तानसमान खास ॥" | ||
भनेर त्यो वल्कल क्यै सँभाली । | भनेर त्यो वल्कल क्यै सँभाली । | ||
ढाक्छिन् गला सुन्दर आधि खाली ॥ | ::ढाक्छिन् गला सुन्दर आधि खाली ॥ | ||
{{pcn|(१५)}} | {{pcn|(१५)}} | ||
झन् सम्झनाले मन हुन्छ चीसो । | झन् सम्झनाले मन हुन्छ चीसो । | ||
झन् अष्ठ परिधान चल्छ ॥ | ::झन् अष्ठ परिधान चल्छ ॥ | ||
सुसेल्न खोज्ने दुई ओठ बन्छर्न् । | सुसेल्न खोज्ने दुई ओठ बन्छर्न् । | ||
"आगी ग्रनाउेँ ? सखि" चारु भन्छिन् ॥ | ::"आगी ग्रनाउेँ ? सखि" चारु भन्छिन् ॥ | ||
{{pcn|(१६)}} | {{pcn|(१६)}} | ||
झीझा नदुल्दा कर लाल लाल । | झीझा नदुल्दा कर लाल लाल । | ||
पुगे सलीला अग मालिनीमा ॥ | ::पुगे सलीला अग मालिनीमा ॥ | ||
मिल्काइ ढुङ्गा दुद लाइ चट्ट । | मिल्काइ ढुङ्गा दुद लाइ चट्ट । | ||
रुओ फुकी चारु सुचारु नन्छिन् ॥ | ::रुओ फुकी चारु सुचारु नन्छिन् ॥ | ||
फुलेर गाला अलि यत्नवाला । | फुलेर गाला अलि यत्नवाला । | ||
{{pcn|(१७)}} | {{pcn|(१७)}} | ||
तताउँदा आँग र चारु गाला । | तताउँदा आँग र चारु गाला । | ||
लाली चढी आज गुलाब बन्दी ॥ | ::लाली चढी आज गुलाब बन्दी ॥ | ||
ज्याला पहेँला अनि लाल सामु । | ज्याला पहेँला अनि लाल सामु । | ||
लाग्छन् उषा सुन्दर मलाई ॥ | ::लाग्छन् उषा सुन्दर मलाई ॥ | ||
{{pcn|(१८)}} | {{pcn|(१८)}} | ||
"को हुन्छ हामीहरुमी' पहीला ? | "को हुन्छ हामीहरुमी' पहीला ? | ||
लौ एक, दो, तीन" भनी सुनाई ॥ | ::लौ एक, दो, तीन" भनी सुनाई ॥ | ||
आफैं पहीली अब चारु कद्छिन् । | आफैं पहीली अब चारु कद्छिन् । | ||
उठाउँदी ती सब चारु साथी ॥ | ::उठाउँदी ती सब चारु साथी ॥ | ||
{{pcn|(१९)}} | {{pcn|(१९)}} | ||
खिटो चनाखा क्षण एक दिव्य । | खिटो चनाखा क्षण एक दिव्य । | ||
देख्थ्यो त्यहाँ स्नान अवर्णनीय ॥ | ::देख्थ्यो त्यहाँ स्नान अवर्णनीय ॥ | ||
दया भयो दौशिर त्यो सुनौला । | दया भयो दौशिर त्यो सुनौला । | ||
पड्खी भई चट्ट उडेछ स्वर्ग ॥ | ::पड्खी भई चट्ट उडेछ स्वर्ग ॥ | ||
{{pcn|(२०)}} | {{pcn|(२०)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Revision as of 16:14, 15 May 2025
अहो ! चिसो चौपट ! यो बतास-
मात्रै छ, क्या स्तानसमान खास ॥"
भनेर त्यो वल्कल क्यै सँभाली ।
ढाक्छिन् गला सुन्दर आधि खाली ॥
(१५)
झन् सम्झनाले मन हुन्छ चीसो ।
झन् अष्ठ परिधान चल्छ ॥
सुसेल्न खोज्ने दुई ओठ बन्छर्न् ।
"आगी ग्रनाउेँ ? सखि" चारु भन्छिन् ॥
(१६)
झीझा नदुल्दा कर लाल लाल ।
पुगे सलीला अग मालिनीमा ॥
मिल्काइ ढुङ्गा दुद लाइ चट्ट ।
रुओ फुकी चारु सुचारु नन्छिन् ॥
फुलेर गाला अलि यत्नवाला ।
(१७)
तताउँदा आँग र चारु गाला ।
लाली चढी आज गुलाब बन्दी ॥
ज्याला पहेँला अनि लाल सामु ।
लाग्छन् उषा सुन्दर मलाई ॥
(१८)
"को हुन्छ हामीहरुमी' पहीला ?
लौ एक, दो, तीन" भनी सुनाई ॥
आफैं पहीली अब चारु कद्छिन् ।
उठाउँदी ती सब चारु साथी ॥
(१९)
खिटो चनाखा क्षण एक दिव्य ।
देख्थ्यो त्यहाँ स्नान अवर्णनीय ॥
दया भयो दौशिर त्यो सुनौला ।
पड्खी भई चट्ट उडेछ स्वर्ग ॥
(२०)