Page:Shakuntala.pdf/251

"पछि फेरि बिदा बराबर ।
लिन पाइन्छ" भनी "यतातिर ॥
सँगिनी जननी पिताकन ।
वनमा भेद्न खुशी हुँदा दिन ॥"
मित भाषणकी सँगी त्यहाँ ।
उनमा साहससम्म भर्दछिन्‌ ॥
(८३)

"जननी सेंगमै हुने हुँदा ।
तर यात्रा सजिलो छ हे सखी !
दुइ ब्राह्मण साथ छन्‌ दिने ।
छ करा के अन हेर रोकिने ?"
यति साथ सहाय-सम्पदा ।
मुसकाइन्‌ मधुर प्रियम्वदा ॥
(८४)

अब जान तयार गौतमी ।
स्वर दिन्छिन्‌ परबाट वृद्धको ॥
"म तयार भएँ शकुन्तला !
तर छे गर्न गयौ कहाँ तिमी ॥"
(८५)

अलि आज गरूँ भई पद ।
हलुका सुस्त हिँडाइ ली तिनी ॥
सखिसाथ मलीन माधुरी ।
अघि बद्छिन्‌ "म यही मुमा !" भनी ॥
(८६)

पहिले शिशुकाल सुन्दर ।
महिमा दिव्य पवित्र पाउँछ ॥
नव खोज नलिएर मोहनी ।
प्रभु लीला हुनलाई आउँछ ॥
प्रकृति-प्रभ पोष पाउँदै ।
अभिप्राय प्रभुको बुझाउँछ ॥
अनि एक कुनै सँगी सधैं ।