Page:Shakuntala.pdf/180: Difference between revisions

Revision as of 17:22, 30 April 2025

This page has not been proofread

यति आँसु झरे मनोहर ।
दुग मुक्तालव झै बराबरी ॥
क्षणलाइ सिँगार सुन्दर ।
दिनु जस्तो रुनु भो सुखै तर ॥
(४०)

जुन भाव म प्रेम भन्दछु ।
उसको निम्ति छ स्वर्ग झल्मल ॥
न त आँसु समान तारका ।
किन बन्ये कण झै सफा जल ॥
(४१)

गति थोर विषादले भरी ।
अनि जप्दै मनभित्र माघुरी ॥
रुनु सुन्दरता हुँदा यहाँ ।
सुर ओर्लै तल प्रेमले भरी ॥
(४२)

कि त आह अनेक कामना -
हरु झीना जनले नदेखिने ॥
म प्रभात ननाउँ सुद ।
तन छुन्थ्यौ कि तिमी वरीपरी ॥
(४३)

मृदु विस्मृति नै विचार नै ।
नगरी क्रूर कुटी ननाउँछथौ ॥
श्रुकटी दुइले म घायल ।
क्षणलाई महिमा सुनाउँदै ॥
खनरै नमिलेर घुम्दछ्‌ ।
वनमा कण्टकले बिभी रुँदै ॥
(४४)

जलतीरअगाडि बस्दछघौ ।
दिनको स्वर्णप्रभातमा तिमी ॥
कति आशचरा उडाउँदी ।
सुन झैं प्रेम दुगार्द्र कालमा ॥
(४५)

@@ Page body (to be transcluded): / Page body (to be transcluded): @@
@@ Line 1: / Line 1: @@
 <noinclude>{{start center block}}</noinclude>
 <poem>
+यति आँसु झरे मनोहर ।
+::दुग मुक्तालव झै बराबरी ॥
+क्षणलाइ सिँगार सुन्दर ।
+::दिनु जस्तो रुनु भो सुखै तर ॥
+{{pcn|(४०)}}
+जुन भाव म प्रेम भन्दछु ।
+::उसको निम्ति छ स्वर्ग झल्मल ॥
+न त आँसु समान तारका ।
+::किन बन्ये कण झै सफा जल ॥
+{{pcn|(४१)}}
+गति थोर विषादले भरी ।
+::अनि जप्दै मनभित्र माघुरी ॥
+रुनु सुन्दरता हुँदा यहाँ ।
+::सुर ओर्लै तल प्रेमले भरी ॥
+{{pcn|(४२)}}
+कि त आह अनेक कामना -
+::हरु झीना जनले नदेखिने ॥
+म प्रभात ननाउँ सुद ।
+::तन छुन्थ्यौ कि तिमी वरीपरी ॥
+{{pcn|(४३)}}
+मृदु विस्मृति नै विचार नै ।
+::नगरी क्रूर कुटी ननाउँछथौ ॥
+श्रुकटी दुइले म घायल ।
+::क्षणलाई महिमा सुनाउँदै ॥
+खनरै नमिलेर घुम्दछ्‌ ।
+::वनमा कण्टकले बिभी रुँदै ॥
+{{pcn|(४४)}}
+जलतीरअगाडि बस्दछघौ ।
+::दिनको स्वर्णप्रभातमा तिमी ॥
+कति आशचरा उडाउँदी ।
+::सुन झैं प्रेम दुगार्द्र कालमा ॥
+{{pcn|(४५)}}
 </poem>
 <noinclude>{{end center block}}</noinclude>