Page:Ek chihan.pdf/56: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with " दिनका दिन किन आइरहेको ? को बिरामी परेका छन् र हामीकहाँ त्यसले दिनका दिन आउनुपरेको छ ?" "किन किन आइरहन्छन्, आइरहेका मानिसलाई त्यसै के भन्नु ?" लतमायाले भनिन् । "तैपनि काम न काज त्यसै किन..." |
No edit summary |
||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
दिनका दिन किन आइरहेको ? को बिरामी परेका छन् र हामीकहाँ त्यसले दिनका दिन आउनुपरेको छ ?" | दिनका दिन किन आइरहेको ? को बिरामी परेका छन् र हामीकहाँ त्यसले | ||
दिनका दिन आउनुपरेको छ ?" | |||
"किन किन आइरहन्छन्, आइरहेका मानिसलाई त्यसै के भन्नु ?" लतमायाले भनिन् । | "किन किन आइरहन्छन्, आइरहेका मानिसलाई त्यसै के भन्नु ?" | ||
लतमायाले भनिन् । | |||
"तैपनि काम न काज त्यसै किन आइरहने ? यो त म ठीक मान्दिनँ आमा !" | "तैपनि काम न काज त्यसै किन आइरहने ? यो त म ठीक मान्दिनँ आमा !" | ||
लतमायाले केही पनि जबाफ दिइनन् । डाक्टरप्रति शिवनारानको उपेक्षा भाव देखेर नानीथकुंले एकाएक मुख अँध्यारो पारिन् । एक्कासि शिवनारानको यस्तो कुरा सुनेर पुननारान, हर्षनारान पनि जिल्ल परे । "अर्काको घरमा काम न काज दिनका दिन आइरहने ?" शिवनारानले फेरि भने । | लतमायाले केही पनि जबाफ दिइनन् । डाक्टरप्रति शिवनारानको | ||
उपेक्षा भाव देखेर नानीथकुंले एकाएक मुख अँध्यारो पारिन् । | |||
एक्कासि शिवनारानको यस्तो कुरा सुनेर पुननारान, हर्षनारान पनि जिल्ल परे । | |||
"अर्काको घरमा काम न काज दिनका दिन आइरहने ?" शिवनारानले फेरि भने । | |||
"के कुरालाई लिएर तपाईं यसरी रिसाउनुभएको ?" पुननारानले सोधे । | "के कुरालाई लिएर तपाईं यसरी रिसाउनुभएको ?" पुननारानले सोधे । | ||
"हेर न, पाजी डाक्टर दिनका दिन हाम्रो घरमा त्यसै त्यसै | "हेर न, पाजी डाक्टर दिनका दिन हाम्रो घरमा त्यसै त्यसै आइ | ||
रहेको आउनलाई पनि एउटा कारण चाहिन्छ नि !" शिवनारानले भने । | |||
"आउन त उनी अगिदेखि नै, बा बिरामी भएदेखि नै दिनका दिन | "आउन त उनी अगिदेखि नै, बा बिरामी भएदेखि नै दिनका दिन आइ | ||
रहेका छन् । अस्ति अस्ति तपाईं यसरी कहिल्यै पनि रिसाउनुहुन्नथ्यो, आज | |||
किन एक्कासि यसरी रिसाउनुभएको ?" पुननारानले सोधे । | |||
"हुन त उनी गिद्धेदृष्टि राखेर हामीकहाँ पसेका हुन् । उनको धूर्त नीतिलाई सहानुभूति र सहयोग सम्झेर हामीले उनलाई देवता देखिरह्यौं, तैपनि अस्ति अस्तिसम्म उनको प्रत्यक्ष बदमासी देखिएको थिएन ।" यति भन्दाभन्दै शिवनारान एक्कासि नानीथकुंप्रति झम्टन पुगे- "हेर नानीथकुं ! म साफ भनिदिन्छु, डाक्टरसित तिमीले कुराकानी गरी उनलाई आवतजावत गर्ने मौका दिइरह्यौ भने म ठीक मान्ने छैन ।" | "हुन त उनी गिद्धेदृष्टि राखेर हामीकहाँ पसेका हुन् । उनको धूर्त | ||
नीतिलाई सहानुभूति र सहयोग सम्झेर हामीले उनलाई देवता देखिरह्यौं, | |||
तैपनि अस्ति अस्तिसम्म उनको प्रत्यक्ष बदमासी देखिएको थिएन ।" यति | |||
भन्दाभन्दै शिवनारान एक्कासि नानीथकुंप्रति झम्टन पुगे- "हेर नानीथकुं ! | |||
म साफ भनिदिन्छु, डाक्टरसित तिमीले कुराकानी गरी उनलाई आवतजावत | |||
गर्ने मौका दिइरह्यौ भने म ठीक मान्ने छैन ।" | |||
शिवनारान यति रिसाएको नानीथकुंले अगाडि कहिल्यै देखेकी थिइनन् । यसैले उनीसित नबोल्नु नै कल्याण सम्झी कण्ठ कण्ठसम्म आइसकेको जबाफलाई पनि घुटुघुटु निलेर नानीथकुं एक शब्द नबोली चुप लागिरहिन् । | शिवनारान यति रिसाएको नानीथकुंले अगाडि कहिल्यै देखेकी थिइनन् । | ||
यसैले उनीसित नबोल्नु नै कल्याण सम्झी कण्ठ कण्ठसम्म आइसकेको | |||
जबाफलाई पनि घुटुघुटु निलेर नानीथकुं एक शब्द नबोली चुप लागिरहिन् । | |||
तर शिवनारान बोलि नै रहे । भातको गाँस मुखमा हालेर पनि उनी कराइरहे । शिवनारान यति कराइरहे; पुननारानलाई अति लाग्यो । | तर शिवनारान बोलि नै रहे । भातको गाँस मुखमा हालेर पनि उनी | ||
कराइरहे । शिवनारान यति कराइरहे; पुननारानलाई अति लाग्यो । हर्ष | |||
नारानलाई पनि दिक्क लाग्यो । यहाँसम्म कि शिवनारानकै स्वास्नी हाकुमायालाई | |||
समेत शिवनारान बढ्ता बोलिरहेको अनुभव हुन थाल्यो । एकोहोरो कराइ |
Revision as of 12:35, 13 April 2025
दिनका दिन किन आइरहेको ? को बिरामी परेका छन् र हामीकहाँ त्यसले दिनका दिन आउनुपरेको छ ?"
"किन किन आइरहन्छन्, आइरहेका मानिसलाई त्यसै के भन्नु ?" लतमायाले भनिन् ।
"तैपनि काम न काज त्यसै किन आइरहने ? यो त म ठीक मान्दिनँ आमा !"
लतमायाले केही पनि जबाफ दिइनन् । डाक्टरप्रति शिवनारानको उपेक्षा भाव देखेर नानीथकुंले एकाएक मुख अँध्यारो पारिन् । एक्कासि शिवनारानको यस्तो कुरा सुनेर पुननारान, हर्षनारान पनि जिल्ल परे । "अर्काको घरमा काम न काज दिनका दिन आइरहने ?" शिवनारानले फेरि भने ।
"के कुरालाई लिएर तपाईं यसरी रिसाउनुभएको ?" पुननारानले सोधे ।
"हेर न, पाजी डाक्टर दिनका दिन हाम्रो घरमा त्यसै त्यसै आइ रहेको आउनलाई पनि एउटा कारण चाहिन्छ नि !" शिवनारानले भने ।
"आउन त उनी अगिदेखि नै, बा बिरामी भएदेखि नै दिनका दिन आइ रहेका छन् । अस्ति अस्ति तपाईं यसरी कहिल्यै पनि रिसाउनुहुन्नथ्यो, आज किन एक्कासि यसरी रिसाउनुभएको ?" पुननारानले सोधे ।
"हुन त उनी गिद्धेदृष्टि राखेर हामीकहाँ पसेका हुन् । उनको धूर्त नीतिलाई सहानुभूति र सहयोग सम्झेर हामीले उनलाई देवता देखिरह्यौं, तैपनि अस्ति अस्तिसम्म उनको प्रत्यक्ष बदमासी देखिएको थिएन ।" यति भन्दाभन्दै शिवनारान एक्कासि नानीथकुंप्रति झम्टन पुगे- "हेर नानीथकुं ! म साफ भनिदिन्छु, डाक्टरसित तिमीले कुराकानी गरी उनलाई आवतजावत गर्ने मौका दिइरह्यौ भने म ठीक मान्ने छैन ।"
शिवनारान यति रिसाएको नानीथकुंले अगाडि कहिल्यै देखेकी थिइनन् । यसैले उनीसित नबोल्नु नै कल्याण सम्झी कण्ठ कण्ठसम्म आइसकेको जबाफलाई पनि घुटुघुटु निलेर नानीथकुं एक शब्द नबोली चुप लागिरहिन् ।
तर शिवनारान बोलि नै रहे । भातको गाँस मुखमा हालेर पनि उनी कराइरहे । शिवनारान यति कराइरहे; पुननारानलाई अति लाग्यो । हर्ष नारानलाई पनि दिक्क लाग्यो । यहाँसम्म कि शिवनारानकै स्वास्नी हाकुमायालाई समेत शिवनारान बढ्ता बोलिरहेको अनुभव हुन थाल्यो । एकोहोरो कराइ