Page:Ritubichar.pdf/26: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|७१}} | {{pcn|७१}} | ||
डढेलाले निल्यो झट्टै झार, पात | डढेलाले निल्यो झट्टै झार, पात दुवैथरी । | ||
कर्मसञ्चित, आगामी | कर्मसञ्चित, आगामी विज्ञानज्योतिषैसरी ॥ | ||
{{pcn|७२}} | {{pcn|७२}} | ||
ठूला फेदविषे आगो सल्केका वृक्ष हुन् | ठूला फेदविषे आगो सल्केका वृक्ष हुन् जुन । | ||
उनी प्रारब्ध झैं थाले सुस्तसुस्तै | उनी प्रारब्ध झैं थाले सुस्तसुस्तै बिलाउन ॥ | ||
{{pcn|७३}} | {{pcn|७३}} | ||
तातो लपलपायेको रातो जिभ्रो | तातो लपलपायेको रातो जिभ्रो झिकीकन । | ||
कराल काल लाग्यो कि लपक्कै लोक चाटन? | कराल काल लाग्यो कि लपक्कै लोक चाटन ? | ||
{{pcn|७४}} | {{pcn|७४}} | ||
स्याँस्याँ गरी निकालेका जिभ्रो जस्ता बडा | स्याँस्याँ गरी निकालेका जिभ्रो जस्ता बडा तिखा । | ||
देखिन्छन् टोडकाबाट वृक्षमा अग्निका | देखिन्छन् टोडकाबाट वृक्षमा अग्निका शिखा ॥ | ||
{{pcn|७५}} | {{pcn|७५}} | ||
रुन्छन् कठै कुनै वृक्ष ठाडै चीँ चीँ गरी | रुन्छन् कठै कुनै वृक्ष ठाडै चीँ चीँ गरी गरी । | ||
रसरूप सफा आँशु चुहाईकन | रसरूप सफा आँशु चुहाईकन बर्बरी ॥ | ||
{{pcn|७६}} | {{pcn|७६}} | ||
घरी झार, घरी पात, घरी वृक्ष, घरी | घरी झार, घरी पात, घरी वृक्ष, घरी लता । | ||
भस्म पारी डढेलाले उडायो वनको | भस्म पारी डढेलाले उडायो वनको पता ॥ | ||
{{pcn|७७}} | {{pcn|७७}} | ||
आगाका डाहले माथि उठेका बिचरी | आगाका डाहले माथि उठेका बिचरी चरी । | ||
डढेलामा गिरे फेरि घामका तापले | डढेलामा गिरे फेरि घामका तापले गरी ॥ | ||
{{pcn|७८}} | {{pcn|७८}} | ||
राती पाखापखेरामा देखिन्छ | राती पाखापखेरामा देखिन्छ देवमाधुरी । | ||
कृष्णका कटिको लामू दिव्य | कृष्णका कटिको लामू दिव्य पीताम्बरैसरी ॥ | ||
{{pcn|७९}} | {{pcn|७९}} | ||
प्रत्यक्ष सर्वसंहारी महामारीसमान | प्रत्यक्ष सर्वसंहारी महामारीसमान यो । | ||
आगाले जङ्गली जीव नामशेष | आगाले जङ्गली जीव नामशेष गरीदियो ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Revision as of 18:32, 5 May 2025
This page has not been proofread
७१
डढेलाले निल्यो झट्टै झार, पात दुवैथरी ।
कर्मसञ्चित, आगामी विज्ञानज्योतिषैसरी ॥
७२
ठूला फेदविषे आगो सल्केका वृक्ष हुन् जुन ।
उनी प्रारब्ध झैं थाले सुस्तसुस्तै बिलाउन ॥
७३
तातो लपलपायेको रातो जिभ्रो झिकीकन ।
कराल काल लाग्यो कि लपक्कै लोक चाटन ?
७४
स्याँस्याँ गरी निकालेका जिभ्रो जस्ता बडा तिखा ।
देखिन्छन् टोडकाबाट वृक्षमा अग्निका शिखा ॥
७५
रुन्छन् कठै कुनै वृक्ष ठाडै चीँ चीँ गरी गरी ।
रसरूप सफा आँशु चुहाईकन बर्बरी ॥
७६
घरी झार, घरी पात, घरी वृक्ष, घरी लता ।
भस्म पारी डढेलाले उडायो वनको पता ॥
७७
आगाका डाहले माथि उठेका बिचरी चरी ।
डढेलामा गिरे फेरि घामका तापले गरी ॥
७८
राती पाखापखेरामा देखिन्छ देवमाधुरी ।
कृष्णका कटिको लामू दिव्य पीताम्बरैसरी ॥
७९
प्रत्यक्ष सर्वसंहारी महामारीसमान यो ।
आगाले जङ्गली जीव नामशेष गरीदियो ॥