Jump to content

Page:Ritubichar.pdf/20: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
Prty (talk | contribs)
No edit summary
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 2: Line 2:
<poem>
<poem>
{{pcn|१७}}
{{pcn|१७}}
सानातिना नदीनाला नामशेष बने सब।
सानातिना नदीनाला नामशेष बने सब ।
विना गाम्भीर्यको व्यक्ति रहन्थ्यो तापमा कब?।।
विना गाम्भीर्यको व्यक्ति रहन्थ्यो तापमा कब ?


{{pcn|१८}}
{{pcn|१८}}
देखिन्छ उनमा तातो बलौटे अब केवल।
देखिन्छ उनमा तातो बलौटे अब केवल ।
विरसी मूर्खको क्रूर चित्त झैं धर्मसङ्कुल।।
विरसी मूर्खको क्रूर चित्त झैं धर्मसङ्कुल ॥


{{pcn|१९}}
{{pcn|१९}}
बालुवा टेकनासाथ पैतालाकन पोल्दछ।
बालुवा टेकनासाथ पैतालाकन पोल्दछ ।
पादप्रहारको मानू जवाफै स्पष्ट बोल्दछ।।
पादप्रहारको मानू जवाफै स्पष्ट बोल्दछ ॥


{{pcn|२०}}
{{pcn|२०}}
टाढा टिलपिलायेको जल जस्तै मनोहर।
टाढा टिलपिलायेको जल जस्तै मनोहर ।
मसिना बालुवामाथि झल्कन्छन् सूर्यका कर।।
मसिना बालुवामाथि झल्कन्छन् सूर्यका कर ॥


{{pcn|२१}}
{{pcn|२१}}
विशाल मृगतृष्णा त्यो झल्कँदा दूर चम्चम।
विशाल मृगतृष्णा त्यो झल्कँदा दूर चम्चम ।
देखिने व्यक्तिमा पर्छ बडो आश्चर्यको भ्रम।।
देखिने व्यक्तिमा पर्छ बडो आश्चर्यको भ्रम ॥


{{pcn|२२}}
{{pcn|२२}}
कुनै त्यो मृगतृष्णामा चाँदीको भाव धर्दछ।
कुनै त्यो मृगतृष्णामा चाँदीको भाव धर्दछ ।
पानीका भानले कोही दौडँदै अगि सर्दछ।।
पानीका भानले कोही दौडँदै अगि सर्दछ ॥


{{pcn|२३}}
{{pcn|२३}}
नगीचमा पुगी हेर्दा न त्यो चाँदी न त्यो जल।
नगीचमा पुगी हेर्दा न त्यो चाँदी न त्यो जल ।
झल्कन्छ आँशुका साथै कठै दुर्भाग्यको छल।।
झल्कन्छ आँशुका साथै कठै दुर्भाग्यको छल ॥


{{pcn|२४}}
{{pcn|२४}}
घामैको डरले हो कि? ठूला नदनदी सब।
घामैको डरले हो कि ? ठूला नदनदी सब ।
लुकाई लहरीनृत्य खस्के तलतलै अब।।
लुकाई लहरीनृत्य खस्के तलतलै अब ॥


{{pcn|२५}}
{{pcn|२५}}
श्वासप्रश्वासका मात्र दिँदै दुःखित सूचन।
श्वासप्रश्वासका मात्र दिँदै दुःखित सूचन ।
गर्छन् पहाडिया खोला डण्डूरैभित्र हुन्हुन।।
गर्छन् पहाडिया खोला डण्डूरैभित्र हुन्हुन ॥
</poem>
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>

Revision as of 18:24, 5 May 2025

This page has not been proofread

१७
सानातिना नदीनाला नामशेष बने सब ।
विना गाम्भीर्यको व्यक्ति रहन्थ्यो तापमा कब ?

१८
देखिन्छ उनमा तातो बलौटे अब केवल ।
विरसी मूर्खको क्रूर चित्त झैं धर्मसङ्कुल ॥

१९
बालुवा टेकनासाथ पैतालाकन पोल्दछ ।
पादप्रहारको मानू जवाफै स्पष्ट बोल्दछ ॥

२०
टाढा टिलपिलायेको जल जस्तै मनोहर ।
मसिना बालुवामाथि झल्कन्छन् सूर्यका कर ॥

२१
विशाल मृगतृष्णा त्यो झल्कँदा दूर चम्चम ।
देखिने व्यक्तिमा पर्छ बडो आश्चर्यको भ्रम ॥

२२
कुनै त्यो मृगतृष्णामा चाँदीको भाव धर्दछ ।
पानीका भानले कोही दौडँदै अगि सर्दछ ॥

२३
नगीचमा पुगी हेर्दा न त्यो चाँदी न त्यो जल ।
झल्कन्छ आँशुका साथै कठै दुर्भाग्यको छल ॥

२४
घामैको डरले हो कि ? ठूला नदनदी सब ।
लुकाई लहरीनृत्य खस्के तलतलै अब ॥

२५
श्वासप्रश्वासका मात्र दिँदै दुःखित सूचन ।
गर्छन् पहाडिया खोला डण्डूरैभित्र हुन्हुन ॥