Page:Ritubichar.pdf/16: Difference between revisions
Appearance
No edit summary |
No edit summary |
||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|८८}} | {{pcn|८८}} | ||
पालुवा फूल झैं राम्रा हलुका | पालुवा फूल झैं राम्रा हलुका कपडाकन । | ||
पहिरी दुनियाँ लाग्यो वसन्तैको सखा | पहिरी दुनियाँ लाग्यो वसन्तैको सखा हुन ॥ | ||
{{pcn|८९}} | {{pcn|८९}} | ||
कसैको अब जाँदैन भद्दा कन्थाविषे | कसैको अब जाँदैन भद्दा कन्थाविषे मन । | ||
कालाऽनुगारी सारज्ञ कवि झैं छन् सबै | कालाऽनुगारी सारज्ञ कवि झैं छन् सबै जन ॥ | ||
{{pcn|९०}} | {{pcn|९०}} | ||
दबाई जेबमा चम्पा लागे रसिक | दबाई जेबमा चम्पा लागे रसिक घूमन । | ||
सुगन्धका कुनै साक्षात् मूर्ति जस्ता | सुगन्धका कुनै साक्षात् मूर्ति जस्ता बनीकन ॥ | ||
{{pcn|९१}} | {{pcn|९१}} | ||
वियोगी पान्थका आगे रसिलो | वियोगी पान्थका आगे रसिलो ऋतुनायक । | ||
भयो भारतका लेखा कलि झैं | भयो भारतका लेखा कलि झैं दुःखदायक ॥ | ||
{{pcn|९२}} | {{pcn|९२}} | ||
कर्याङ्कुरुङको पङ्क्ति एकतामा | कर्याङ्कुरुङको पङ्क्ति एकतामा जमीकन । | ||
सभ्य संसार झैं थाल्यो उत्तरोत्तर | सभ्य संसार झैं थाल्यो उत्तरोत्तर लम्कन ॥ | ||
{{pcn|९३}} | {{pcn|९३}} | ||
त्यो मानू मधुलक्ष्मीका माथको | त्यो मानू मधुलक्ष्मीका माथको भृङ्गगुञ्जित । | ||
नीलपङ्कजमाला झैं देखिन्छ | नीलपङ्कजमाला झैं देखिन्छ क्षणलम्बित ॥ | ||
{{pcn|९४}} | {{pcn|९४}} | ||
बेसी हिउँदमा झर्छ वर्षामा लेख | बेसी हिउँदमा झर्छ वर्षामा लेख पस्तछ । | ||
पहाडिया गृहस्थी झैं क्रौञ्चको श्रेणि | पहाडिया गृहस्थी झैं क्रौञ्चको श्रेणि बस्तछ ॥ | ||
{{pcn|९५}} | {{pcn|९५}} | ||
गाम, बेसी गरी लम्बा बिचरा ती चरा | गाम, बेसी गरी लम्बा बिचरा ती चरा सब । | ||
जीवनक्रमको शिक्षा स्पष्ट दिन्छन् | जीवनक्रमको शिक्षा स्पष्ट दिन्छन् सगौरव ॥ | ||
{{pcn|९६}} | {{pcn|९६}} | ||
तडागमा खडा फेरि भयो कमलको | तडागमा खडा फेरि भयो कमलको वन । | ||
भित्री बीज छँदासम्म मासिन्थ्यो र कुरा कुन? | भित्री बीज छँदासम्म मासिन्थ्यो र कुरा कुन ? | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> |
Revision as of 18:24, 5 May 2025
This page has not been proofread
८८
पालुवा फूल झैं राम्रा हलुका कपडाकन ।
पहिरी दुनियाँ लाग्यो वसन्तैको सखा हुन ॥
८९
कसैको अब जाँदैन भद्दा कन्थाविषे मन ।
कालाऽनुगारी सारज्ञ कवि झैं छन् सबै जन ॥
९०
दबाई जेबमा चम्पा लागे रसिक घूमन ।
सुगन्धका कुनै साक्षात् मूर्ति जस्ता बनीकन ॥
९१
वियोगी पान्थका आगे रसिलो ऋतुनायक ।
भयो भारतका लेखा कलि झैं दुःखदायक ॥
९२
कर्याङ्कुरुङको पङ्क्ति एकतामा जमीकन ।
सभ्य संसार झैं थाल्यो उत्तरोत्तर लम्कन ॥
९३
त्यो मानू मधुलक्ष्मीका माथको भृङ्गगुञ्जित ।
नीलपङ्कजमाला झैं देखिन्छ क्षणलम्बित ॥
९४
बेसी हिउँदमा झर्छ वर्षामा लेख पस्तछ ।
पहाडिया गृहस्थी झैं क्रौञ्चको श्रेणि बस्तछ ॥
९५
गाम, बेसी गरी लम्बा बिचरा ती चरा सब ।
जीवनक्रमको शिक्षा स्पष्ट दिन्छन् सगौरव ॥
९६
तडागमा खडा फेरि भयो कमलको वन ।
भित्री बीज छँदासम्म मासिन्थ्यो र कुरा कुन ?