Jump to content

Page:Ritubichar.pdf/12: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
Prty (talk | contribs)
No edit summary
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 2: Line 2:
<poem>
<poem>
{{pcn|५२}}
{{pcn|५२}}
झर्दछन् भेटनाबाट पुराना पुष्प बर्बरी।
झर्दछन् भेटनाबाट पुराना पुष्प बर्बरी ।
स्वर्गीय पुण्यको भोग सकेका पुण्यवान्सरी।।
स्वर्गीय पुण्यको भोग सकेका पुण्यवान्सरी ॥


{{pcn|५३}}
{{pcn|५३}}
हावाको चालमा सारा पराग गगनैभरी।
हावाको चालमा सारा पराग गगनैभरी ।
फैलिँदो छ कविद्वारा वीरको वीरतासरी।।
फैलिँदो छ कविद्वारा वीरको वीरतासरी ॥


{{pcn|५४}}
{{pcn|५४}}
परागै हो कि? त्यो माथि तुवाँलाको स्वरूपमा।
परागै हो कि ? त्यो माथि तुवाँलाको स्वरूपमा ।
घाम केही फिका पारी चढेको अन्तरिक्षमा।।
घाम केही फिका पारी चढेको अन्तरिक्षमा ॥


{{pcn|५५}}
{{pcn|५५}}
तुवाँलाबाट निस्केका सूर्यको कान्ति माधुरी।
तुवाँलाबाट निस्केका सूर्यको कान्ति माधुरी ।
झल्कन्छ वनमा मानू सुनको तपकैसरी।।
झल्कन्छ वनमा मानू सुनको तपकैसरी ॥


{{pcn|५६}}
{{pcn|५६}}
वसन्तले बुनी आफैं मिही पल्लव चादर।
वसन्तले बुनी आफैं मिही पल्लव चादर ।
माथमा वनदेवीको चढायो कि मनोहर?।।
माथमा वनदेवीको चढायो कि मनोहर ?


{{pcn|५७}}
{{pcn|५७}}
प्रत्येक वृक्षमा निस्क्यो पुष्पपल्लवमाधुरी।
प्रत्येक वृक्षमा निस्क्यो पुष्पपल्लवमाधुरी ।
संसार जीवको रागी वासना झैं थरीथरी।।
संसार जीवको रागी वासना झैं थरीथरी ॥


{{pcn|५८}}
{{pcn|५८}}
अशोक, महुवा, पैञ्यू, जम्बू, बकुल, चम्पक।
अशोक, महुवा, पैञ्यू, जम्बू, बकुल, चम्पक ।
पलाशाऽऽदि सबै वृक्ष पुष्पले छन् झकाझक।।
पलाशाऽऽदि सबै वृक्ष पुष्पले छन् झकाझक ॥


{{pcn|५९}}
{{pcn|५९}}
कुनै राता, कुनै सेता, पहेंला भावका कुनै।
कुनै राता, कुनै सेता, पहेंला भावका कुनै ।
कुनै सुनौला देखिन्छन्, आस्मानी रङ्गका कुनै।।
कुनै सुनौला देखिन्छन्, आस्मानी रङ्गका कुनै ॥


{{pcn|६०}}
{{pcn|६०}}
सिन्दुरे वन लक्ष्मीका स्यूँदाको सिन्दुरैसरी।
सिन्दुरे वन लक्ष्मीका स्यूँदाको सिन्दुरैसरी ।
देखिन्छ माझमा राम्रो तलके तिलकैसरी।।
देखिन्छ माझमा राम्रो तलके तिलकैसरी ॥
</poem>
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>

Revision as of 18:24, 5 May 2025

This page has not been proofread

५२
झर्दछन् भेटनाबाट पुराना पुष्प बर्बरी ।
स्वर्गीय पुण्यको भोग सकेका पुण्यवान्सरी ॥

५३
हावाको चालमा सारा पराग गगनैभरी ।
फैलिँदो छ कविद्वारा वीरको वीरतासरी ॥

५४
परागै हो कि ? त्यो माथि तुवाँलाको स्वरूपमा ।
घाम केही फिका पारी चढेको अन्तरिक्षमा ॥

५५
तुवाँलाबाट निस्केका सूर्यको कान्ति माधुरी ।
झल्कन्छ वनमा मानू सुनको तपकैसरी ॥

५६
वसन्तले बुनी आफैं मिही पल्लव चादर ।
माथमा वनदेवीको चढायो कि मनोहर ?

५७
प्रत्येक वृक्षमा निस्क्यो पुष्पपल्लवमाधुरी ।
संसार जीवको रागी वासना झैं थरीथरी ॥

५८
अशोक, महुवा, पैञ्यू, जम्बू, बकुल, चम्पक ।
पलाशाऽऽदि सबै वृक्ष पुष्पले छन् झकाझक ॥

५९
कुनै राता, कुनै सेता, पहेंला भावका कुनै ।
कुनै सुनौला देखिन्छन्, आस्मानी रङ्गका कुनै ॥

६०
सिन्दुरे वन लक्ष्मीका स्यूँदाको सिन्दुरैसरी ।
देखिन्छ माझमा राम्रो तलके तिलकैसरी ॥