Page:Tarun tapasi.pdf/74: Difference between revisions
Appearance
→Not proofread: Created page with "{{c|{{larger|'''एकादश विश्राम'''}}}} {{start center block}} <poem> {{pcn|१}} भरिलो मुखचन्द्रमाधुरी ::धमिल्याई उस तर्कले गरी। अलि बेर चुपै रहे मुनि ::पछि निस्क्यो अनि शीतल ध्वनि।। {{pcn|२}} कठै यस्तै यस्ता हृदयदहमा तर्कलहरी..." |
No edit summary |
||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 5: | Line 5: | ||
{{pcn|१}} | {{pcn|१}} | ||
भरिलो मुखचन्द्रमाधुरी | भरिलो मुखचन्द्रमाधुरी | ||
::धमिल्याई उस तर्कले | ::धमिल्याई उस तर्कले गरी । | ||
अलि बेर चुपै रहे मुनि | अलि बेर चुपै रहे मुनि | ||
::पछि निस्क्यो अनि शीतल | ::पछि निस्क्यो अनि शीतल ध्वनि ॥ | ||
{{pcn|२}} | {{pcn|२}} | ||
कठै यस्तै यस्ता हृदयदहमा तर्कलहरी | कठै यस्तै यस्ता हृदयदहमा तर्कलहरी | ||
::चलेकै वेलामा मनुजहरु आई | ::चलेकै वेलामा मनुजहरु आई थरिथरी । | ||
लुछे, लाछे, तोडे भरसक सबै लर्कन जति | लुछे, लाछे, तोडे भरसक सबै लर्कन जति | ||
::नराखी त्यो मेरो मधुर पगरीको | ::नराखी त्यो मेरो मधुर पगरीको छतिपति ॥ | ||
{{pcn|३}} | {{pcn|३}} | ||
झटारो वा साटो, लगुड, झिँगटी, पत्थर, छडी | झटारो वा साटो, लगुड, झिँगटी, पत्थर, छडी | ||
::ममा जो वर्षाये अबुझ बटुवाले उस | ::ममा जो वर्षाये अबुझ बटुवाले उस घडी । | ||
त्यसैले गर्दा त्यो निरुपम जटामण्डल पनि | त्यसैले गर्दा त्यो निरुपम जटामण्डल पनि | ||
::बनीहाल्यो मेरो सकल चकनाचूर | ::बनीहाल्यो मेरो सकल चकनाचूर छुकुनी ॥ | ||
{{pcn|४}} | {{pcn|४}} | ||
कुनै ती हल्लन्थे शिर सब थिची झयाँकुसि गरी | कुनै ती हल्लन्थे शिर सब थिची झयाँकुसि गरी | ||
::कुनै हान्थे, तान्थे, करकिशलयच्छेदन | ::कुनै हान्थे, तान्थे, करकिशलयच्छेदन गरी । | ||
कसैले मर्काये भरसक निमोठी परपरी | कसैले मर्काये भरसक निमोठी परपरी | ||
::बिपत्ता भैहाल्यो प्रकृतिकरुणाप्राप्त | ::बिपत्ता भैहाल्यो प्रकृतिकरुणाप्राप्त पगरी ॥ | ||
{{pcn|५}} | {{pcn|५}} | ||
म त्यो चौरस्तामा जुन थकित लाखौं पथिकको | म त्यो चौरस्तामा जुन थकित लाखौं पथिकको | ||
::सदा माला फेर्थें परम हित वा | ::सदा माला फेर्थें परम हित वा शान्तिसुखको । | ||
उनैको देख्दा मैउपर सब त्यो बन्दरपना | उनैको देख्दा मैउपर सब त्यो बन्दरपना | ||
::अली क्यै मैलो भो कठिन तपको | ::अली क्यै मैलो भो कठिन तपको सिद्धिसपना ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> |
Revision as of 21:02, 6 May 2025
This page has not been proofread
एकादश विश्राम
१
भरिलो मुखचन्द्रमाधुरी
धमिल्याई उस तर्कले गरी ।
अलि बेर चुपै रहे मुनि
पछि निस्क्यो अनि शीतल ध्वनि ॥
२
कठै यस्तै यस्ता हृदयदहमा तर्कलहरी
चलेकै वेलामा मनुजहरु आई थरिथरी ।
लुछे, लाछे, तोडे भरसक सबै लर्कन जति
नराखी त्यो मेरो मधुर पगरीको छतिपति ॥
३
झटारो वा साटो, लगुड, झिँगटी, पत्थर, छडी
ममा जो वर्षाये अबुझ बटुवाले उस घडी ।
त्यसैले गर्दा त्यो निरुपम जटामण्डल पनि
बनीहाल्यो मेरो सकल चकनाचूर छुकुनी ॥
४
कुनै ती हल्लन्थे शिर सब थिची झयाँकुसि गरी
कुनै हान्थे, तान्थे, करकिशलयच्छेदन गरी ।
कसैले मर्काये भरसक निमोठी परपरी
बिपत्ता भैहाल्यो प्रकृतिकरुणाप्राप्त पगरी ॥
५
म त्यो चौरस्तामा जुन थकित लाखौं पथिकको
सदा माला फेर्थें परम हित वा शान्तिसुखको ।
उनैको देख्दा मैउपर सब त्यो बन्दरपना
अली क्यै मैलो भो कठिन तपको सिद्धिसपना ॥