Jump to content

Page:Munamadan.pdf/49: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
No edit summary
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 5: Line 5:
बादल मिल्यो, सधैँका निम्ति मदन निदाए,
बादल मिल्यो, सधैँका निम्ति मदन निदाए,
भोलि ता फेरि छर्लङ्ग भयो श्रीसूर्य उदाए ।
भोलि ता फेरि छर्लङ्ग भयो श्रीसूर्य उदाए ।
{{pcn|'''+   +     +'''}}
{{pcn|'''+{{gap}}{{gap}}+{{gap}}{{gap}}+'''}}
आँखाको धूलो पखालिहाल्यौ हे भाइ ! बहिनी !
आँखाको धूलो पखालिहाल्यौ हे भाइ ! बहिनी !
संसार हाम्ले बुझ्नु नै पर्छ काँतर नबनी ।
संसार हाम्ले बुझ्नु नै पर्छ काँतर नबनी ।
Line 16: Line 16:
मनको बत्ती तनको बली स्वर्ग छ प्रसाद,
मनको बत्ती तनको बली स्वर्ग छ प्रसाद,
कर्ममै पुज ईश्वर भन्छ यो 'लक्ष्मीप्रसाद ।'
कर्ममै पुज ईश्वर भन्छ यो 'लक्ष्मीप्रसाद ।'
{{pcn|'''• • •'''}}
{{pcn|'''•'''}}
</poem>}}
</poem>}}

Revision as of 17:09, 7 March 2025

This page has not been proofread

बादल फाट्यो, चन्द्रमा हाँसी स्वर्गमा सुहाए,
साथमा तारा भएका शशी झयालमा चिहाए ।
बादल मिल्यो, सधैँका निम्ति मदन निदाए,
भोलि ता फेरि छर्लङ्ग भयो श्रीसूर्य उदाए ।
+++
आँखाको धूलो पखालिहाल्यौ हे भाइ ! बहिनी !
संसार हाम्ले बुझ्नु नै पर्छ काँतर नबनी ।
संसारलाई मुखमा हेरी कम्मर कसेर,
आकाशतिर पखेटा चालौँ पृथिवी बसेर,
खानु र पिउनु जीवन भए, जिउनु हरे ! के ?
पछिको आशा नभए कठै ! मानिस हरे ! के ?
पृथिवी बसी स्वर्गमा हेर्ने छन् हाम्रा नजर,
तल नै हेरी तल नै हेरी बिलौना नगर ।
मनको बत्ती तनको बली स्वर्ग छ प्रसाद,
कर्ममै पुज ईश्वर भन्छ यो 'लक्ष्मीप्रसाद ।'