Jump to content

Page:Tarun tapasi.pdf/125: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
No edit summary
 
(One intermediate revision by one other user not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Validated
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 6: Line 6:
कवितुल्य बनी गरे खुला
कवितुल्य बनी गरे खुला
::तपसीले जुन काव्यको कला ।
::तपसीले जुन काव्यको कला ।
मनले सब त्यो गमें पनि
मनले सब त्यो गमेँ पनि
::फिर बोले मुसुकाउँदै मुनि ॥
::फिर बोले मुसुकाउँदै मुनि ॥


Line 13: Line 13:
::भिजी श्रद्धा राखी करयुगल जोडेर खुशिले ।
::भिजी श्रद्धा राखी करयुगल जोडेर खुशिले ।
मलाई सोधेथ्यौ जुन जति कुरा त्यो क्रमसित
मलाई सोधेथ्यौ जुन जति कुरा त्यो क्रमसित
::सबै छाती खोली कविवर बतायें तिमिसित ॥
::सबै छाती खोली कविवर ! बतायेँ तिमिसित ॥


{{pcn|३}}
{{pcn|३}}
रहेंछू कस्तो वा कुन किसिमको यो म तपसी
रहेँछू कस्तो वा कुन किसिमको यो म तपसी
::सहेंछु, भोगेंछु कति कति कुरा आसन कसी ।
::सहेँछु, भोगेँछु कति कति कुरा आसन कसी ।
बुझे हौला मेरो कठिन सब त्यो जीवनगति
बुझे हौला मेरो कठिन सब त्यो जीवन-गति
::भये केही बाँकी बुझन, सुन फेरी अलिकति ॥
::भये केही बाँकी बुझन, सुन फेरी अलिकति ॥


Line 28: Line 28:


{{pcn|५}}
{{pcn|५}}
भयेथ्यो यो पैले जुन बखत भूगोलरचना
भयेथ्यो यो पैले जुन बखत भूगोल-रचना
::बसेका हुन् बस्ती उस बखत हाम्रा सब घना ।
::बसेका हुन् बस्ती उस बखत हाम्रा सब घना ।
भनी व्याख्या गर्थे मुदितमुख पुर्खाहरु अघि
भनी व्याख्या गर्थे मुदितमुख पुर्खाहरु अघि
::बिपत्ता भो जस्को लयजलधिमा जीवन बगी ॥
::बिपत्ता भो जस्को लय-जलधिमा जीवन बगी ॥
</poem>
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>

Latest revision as of 09:23, 19 June 2025

This page has been validated
एकोनविंशति विश्राम


कवितुल्य बनी गरे खुला
तपसीले जुन काव्यको कला ।
मनले सब त्यो गमेँ पनि
फिर बोले मुसुकाउँदै मुनि ॥


अघी देख्नासाथै मकन, सहसा भक्तिरसले
भिजी श्रद्धा राखी करयुगल जोडेर खुशिले ।
मलाई सोधेथ्यौ जुन जति कुरा त्यो क्रमसित
सबै छाती खोली कविवर ! बतायेँ तिमिसित ॥


रहेँछू कस्तो वा कुन किसिमको यो म तपसी
सहेँछु, भोगेँछु कति कति कुरा आसन कसी ।
बुझे हौला मेरो कठिन सब त्यो जीवन-गति
भये केही बाँकी बुझन, सुन फेरी अलिकति ॥


म मात्रै के ? मेरा अगणित सबै बान्धव जति
तपस्या यै गर्छन् सहिकन इनै कष्ट फजिती ।
धरित्रीमा यस्ता विविध नभये धीर तपसी
खरानी भै उड्थ्यो भुवन अथवा केवल मसी ॥


भयेथ्यो यो पैले जुन बखत भूगोल-रचना
बसेका हुन् बस्ती उस बखत हाम्रा सब घना ।
भनी व्याख्या गर्थे मुदितमुख पुर्खाहरु अघि
बिपत्ता भो जस्को लय-जलधिमा जीवन बगी ॥