Jump to content

Page:Tarun tapasi.pdf/85: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
No edit summary
 
(One intermediate revision by one other user not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Validated
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 5: Line 5:
::अँध्यारो यो सारा गुणमय पसारो प्रकृतिको ।
::अँध्यारो यो सारा गुणमय पसारो प्रकृतिको ।
उही नीलो कालो जलधिबिच पस्तोछ त्यसरी
उही नीलो कालो जलधिबिच पस्तोछ त्यसरी
::तमासा यो कस्तो ? अझ नभरिने त्यो हरि हरि
::तमासा यो कस्तो ? अझ नभरिने त्यो हरि ! हरि !!


{{pcn|२५}}
{{pcn|२५}}
कठै कस्ता कस्ता पुरुषहरु लाखौं चहकिला
कठै ! कस्ता कस्ता पुरुषहरु लाखौँ चहकिला
::नजान्नाले भित्री गहन तमको भेदनकला
::नजान्नाले भित्री गहन तमको भेदन-कला
जथाभावी खर्ची छवि सकल यै बाह्य पथमा
जथाभावी खर्ची छवि सकल यै बाह्य पथमा
::गये वा अस्ताये उस जलधिभित्रै मुफतमा ॥
::गये वा अस्ताये उस जलधिभित्रै मुफतमा ॥
Line 17: Line 17:
::तँलाई क्यै भन्छू, मसित नरिसा है जुनकिरी ।
::तँलाई क्यै भन्छू, मसित नरिसा है जुनकिरी ।
घुमिस्, खेलिस् नाचिस्, गगनबिच झिल्किस्, झिलिझिली
घुमिस्, खेलिस् नाचिस्, गगनबिच झिल्किस्, झिलिझिली
::तँ आफैं सम्झी त्यो तर कति पलाको पिलिपिली ?
::तँ आफैँ सम्झी त्यो तर कति पलाको पिलिपिली ?


{{pcn|२७}}
{{pcn|२७}}
म यस्तो भन्दैछू निमिषभरमा दर्दर गरी
म यस्तो भन्दैछू निमिषभरमा दर्दर गरी
::हवा साथै वर्ष्यो जल मुशलधारेपन धरी ।
::हवा साथै वर्ष्यो जल मुशलधारेपन धरी ।
खतम् भैगो उस्को पिलिपिलिसँगै जीवनकला
खतम् भैगो उस्को पिलिपिलिसँगै जीवन-कला
::गर्यो उस्ले मेरै शिरबिच कठै दीर्घ सुकला ॥
::गर्‍यो उस्ले मेरै शिरबिच कठै ! दीर्घ सुकला ॥


{{pcn|२८}}
{{pcn|२८}}
यति भनि तपसीले सूक्तिनिस्यन्द थामे
यति भनि तपसीले सूक्ति-निस्यन्द थामे
::करकमल उठाई आफनै माथ छामे ।
::कर-कमल उठाई आफनै माथ छामे ।
मनमन उनको त्यो सूक्तिमा भक्ति जाग्यो
मनमन उनको त्यो सूक्तिमा भक्ति जाग्यो
::हृदयगत अँध्यारो गर्वको भूत भाग्यो ॥
::हृदयगत अँध्यारो गर्वको भूत भाग्यो ॥
</poem>
</poem>
{{end center block}}
{{end center block}}

Latest revision as of 21:33, 15 June 2025

This page has been validated

२४
बिपत्तैमा बग्दो, अति कठिन, बाङ्गो अतिथिको
अँध्यारो यो सारा गुणमय पसारो प्रकृतिको ।
उही नीलो कालो जलधिबिच पस्तोछ त्यसरी
तमासा यो कस्तो ? अझ नभरिने त्यो हरि ! हरि !!

२५
कठै ! कस्ता कस्ता पुरुषहरु लाखौँ चहकिला
नजान्नाले भित्री गहन तमको भेदन-कला ।
जथाभावी खर्ची छवि सकल यै बाह्य पथमा
गये वा अस्ताये उस जलधिभित्रै मुफतमा ॥

२६
म त्यो सारा सम्झी फगत करुणाको वश परी
तँलाई क्यै भन्छू, मसित नरिसा है जुनकिरी ।
घुमिस्, खेलिस् नाचिस्, गगनबिच झिल्किस्, झिलिझिली
तँ आफैँ सम्झी त्यो तर कति पलाको पिलिपिली ?

२७
म यस्तो भन्दैछू निमिषभरमा दर्दर गरी
हवा साथै वर्ष्यो जल मुशलधारेपन धरी ।
खतम् भैगो उस्को पिलिपिलिसँगै जीवन-कला
गर्‍यो उस्ले मेरै शिरबिच कठै ! दीर्घ सुकला ॥

२८
यति भनि तपसीले सूक्ति-निस्यन्द थामे
कर-कमल उठाई आफनै माथ छामे ।
मनमन उनको त्यो सूक्तिमा भक्ति जाग्यो
हृदयगत अँध्यारो गर्वको भूत भाग्यो ॥