Page:Shakuntala.pdf/204: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> </poem> <noinclude>{{end center block}}</noinclude>" |
|||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Page status | Page status | ||
- | + | Proofread | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
<noinclude>{{start center block}}</noinclude> | <noinclude>{{start center block}}</noinclude> | ||
<poem> | <poem> | ||
"कुशल नै छ के वनपरीहरू ? | |||
::वन घुमी घुमी चट्ट भेट भो ॥ | |||
हृदयमा भयो अति प्रसन्नता । | |||
::अति उराठमा पो थिएँ म ता ॥" | |||
{{pcn|(१७२)}} | |||
भाव चित्तका सब छिपाउँदी । | |||
::नजर हेर्दछिन् ती शकुन्तला ॥ | |||
चकितलोचनी विनत चारुता । | |||
::कुसुम झाँगको आड खोज्दछिन् ॥ | |||
{{pcn|(१७३)}} | |||
दिल खुलेसरी स्वर्ण कान्तिले । | |||
::प्रभु उदाउँदा विपिनबीचमा ॥ | |||
कलनिनादका नभ-चरीहरू । | |||
::हृदयपङ्खले गर्न स्वागत ॥ | |||
{{pcn|(१७४)}} | |||
"दिल हुँदा हुँदै शाब्द शून्यता । | |||
::जलद बीचमा शीघ्र बेपता ॥ | |||
बन्दछौ प्रभा अमित रत्नका । | |||
::विश्ववन्द्यका किरणसामुमा ॥" | |||
यति भनी त्यहाँ मधु प्रियम्वदा । | |||
::हृदय भूपको खुश गराउँदछिन् ॥ | |||
{{pcn|(१७५)}} | |||
चार चञ्चला अघि सरीकन । | |||
::नृपतिसामुमा विन्ति गर्दछिन् ॥ | |||
"सखि शकुन्तला खोज्दछिन् यहाँ । | |||
::विन्ति गर्न क्यै एकली बनी ॥ | |||
{{pcn|(१७६)}} | |||
पर हिँडूँ सबै शर्म क्यै नली । | |||
::हृदयको कुरा सखि, बताउनू ॥ | |||
समय मिल्छ यो सुनहला कहाँ । | |||
::लौ त, हिँड्दछौं बस सखे ! यहाँ ॥" | |||
{{pcn|(१७७)}} | |||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> |
Latest revision as of 20:51, 14 May 2025
"कुशल नै छ के वनपरीहरू ?
वन घुमी घुमी चट्ट भेट भो ॥
हृदयमा भयो अति प्रसन्नता ।
अति उराठमा पो थिएँ म ता ॥"
(१७२)
भाव चित्तका सब छिपाउँदी ।
नजर हेर्दछिन् ती शकुन्तला ॥
चकितलोचनी विनत चारुता ।
कुसुम झाँगको आड खोज्दछिन् ॥
(१७३)
दिल खुलेसरी स्वर्ण कान्तिले ।
प्रभु उदाउँदा विपिनबीचमा ॥
कलनिनादका नभ-चरीहरू ।
हृदयपङ्खले गर्न स्वागत ॥
(१७४)
"दिल हुँदा हुँदै शाब्द शून्यता ।
जलद बीचमा शीघ्र बेपता ॥
बन्दछौ प्रभा अमित रत्नका ।
विश्ववन्द्यका किरणसामुमा ॥"
यति भनी त्यहाँ मधु प्रियम्वदा ।
हृदय भूपको खुश गराउँदछिन् ॥
(१७५)
चार चञ्चला अघि सरीकन ।
नृपतिसामुमा विन्ति गर्दछिन् ॥
"सखि शकुन्तला खोज्दछिन् यहाँ ।
विन्ति गर्न क्यै एकली बनी ॥
(१७६)
पर हिँडूँ सबै शर्म क्यै नली ।
हृदयको कुरा सखि, बताउनू ॥
समय मिल्छ यो सुनहला कहाँ ।
लौ त, हिँड्दछौं बस सखे ! यहाँ ॥"
(१७७)