Page:Ek chihan.pdf/86: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "चौबिस हिजोको रोपाइँको थकाइ मेट्न आज शिवनारानहरू कोही पनि खेतमा गएनन् । अब दुई-चार दिनपछि त गाई, साँढेहरूले बाली खाइदिने डर मानेर खेतमा सुत्नसमेत पनि जानुपर्ने हुन्छ । यसले पनि आज ए..." |
|||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
चौबिस | {{right|{{larger|'''चौबिस'''}}}} | ||
आज | हिजोको रोपाइँको थकाइ मेट्न आज शिव नारानहरू कोही पनि | ||
खेतमा गएनन् । अब दुई चार दिनपछि त गाई, साँढेहरूले बाली खाइ दिने | |||
डर मानेर खेतमा सुत्न समेत पनि जानु पर्ने हुन्छ । यसले पनि आज एक | |||
दिन आरामै लिऔँ भनी उनीहरू खेतमा नगएका हुन् । त्यसैले आज पुन | |||
नारान र हर्ष नारान दुई जना मात्र थिएनन् । परिवारका अरू सदस्यहरू | |||
घरमै थिए । | |||
" | आज शिव नारान घरमा बसेको मौका र नानीथकुँको डाक्टरसँगको | ||
नराम्रो सम्बन्ध जुट्न लागेको देखिएको हुनाले लतमायाले शिव नारानसँग | |||
नानीथकुँको विवाहको कुरा चलाइन् । उनले शिव नारानलाई भनिन्– | |||
"नानीथकुँलाई अब यसै राखि छोड्न भएन, शिव नारान ! लक्का जवान | |||
भइसकी, झट्टै बिहे गरि दिनु पर्यो, नराम्रो कुरा सुनिन थालि सक्यो । योभन्दा | |||
पनि नराम्रो कुरा सुन्नु पर्ला भनेर बिघ्नै डर भइ सक्यो, मलाई त । जे गरेर, | |||
जे सहेर पनि यो एउटीको बिहे गरि दिऔँ, हर्ष नारानको बरु पछि गर्दै गरुँला, | |||
त्यस्तो कुनै हतारो छैन ।" | |||
"मलाई पनि डर | "मैले पनि यही सोचि रहेको छु, आमा ! बदमास डाक्टर गोदत्त | ||
प्रसादको बिघ्नै डर भइ सक्या छ, मलाई ।" शिव नारानले अलि गम्भीर | |||
भावमा भने । | |||
"मलाई पनि डर भइ रहेको छ त्यसको, त्यसैले म भन्छु सोचेर मात्र | |||
भएन, झटपट गरि हाल्नु पर्यो ।" लतमायाले भनिन् । | |||
{{nop}} | |||
Latest revision as of 15:08, 23 June 2025
चौबिस
हिजोको रोपाइँको थकाइ मेट्न आज शिव नारानहरू कोही पनि खेतमा गएनन् । अब दुई चार दिनपछि त गाई, साँढेहरूले बाली खाइ दिने डर मानेर खेतमा सुत्न समेत पनि जानु पर्ने हुन्छ । यसले पनि आज एक दिन आरामै लिऔँ भनी उनीहरू खेतमा नगएका हुन् । त्यसैले आज पुन नारान र हर्ष नारान दुई जना मात्र थिएनन् । परिवारका अरू सदस्यहरू घरमै थिए ।
आज शिव नारान घरमा बसेको मौका र नानीथकुँको डाक्टरसँगको नराम्रो सम्बन्ध जुट्न लागेको देखिएको हुनाले लतमायाले शिव नारानसँग नानीथकुँको विवाहको कुरा चलाइन् । उनले शिव नारानलाई भनिन्– "नानीथकुँलाई अब यसै राखि छोड्न भएन, शिव नारान ! लक्का जवान भइसकी, झट्टै बिहे गरि दिनु पर्यो, नराम्रो कुरा सुनिन थालि सक्यो । योभन्दा पनि नराम्रो कुरा सुन्नु पर्ला भनेर बिघ्नै डर भइ सक्यो, मलाई त । जे गरेर, जे सहेर पनि यो एउटीको बिहे गरि दिऔँ, हर्ष नारानको बरु पछि गर्दै गरुँला, त्यस्तो कुनै हतारो छैन ।"
"मैले पनि यही सोचि रहेको छु, आमा ! बदमास डाक्टर गोदत्त प्रसादको बिघ्नै डर भइ सक्या छ, मलाई ।" शिव नारानले अलि गम्भीर भावमा भने ।
"मलाई पनि डर भइ रहेको छ त्यसको, त्यसैले म भन्छु सोचेर मात्र भएन, झटपट गरि हाल्नु पर्यो ।" लतमायाले भनिन् ।