Page:Ritubichar.pdf/26: Difference between revisions
Appearance
No edit summary |
|||
(3 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
Page status | Page status | ||
- | + | Validated | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
<noinclude>{{start center block}}</noinclude> | <noinclude>{{start center block}}</noinclude> | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|}} | {{pcn|७१}} | ||
डढेलाले निल्यो झट्टै झार, पात | डढेलाले निल्यो झट्टै झार, पात दुवै-थरी । | ||
कर्म-सञ्चित, आगामी विज्ञान-ज्योतिषै-सरी ॥ | |||
{{pcn|}} | {{pcn|७२}} | ||
ठूला | ठूला फेद-विषे आगो सल्केका वृक्ष हुन् जुन । | ||
उनी प्रारब्ध | उनी प्रारब्ध झैँ थाले सुस्तसुस्तै बिलाउन ॥ | ||
{{pcn|}} | {{pcn|७३}} | ||
तातो लपलपायेको रातो जिभ्रो | तातो लपलपायेको रातो जिभ्रो झिकीकन । | ||
कराल काल लाग्यो कि लपक्कै लोक चाटन? | कराल काल लाग्यो कि लपक्कै लोक चाटन ? | ||
{{pcn|}} | {{pcn|७४}} | ||
स्याँस्याँ गरी निकालेका जिभ्रो जस्ता बडा | स्याँस्याँ गरी निकालेका जिभ्रो जस्ता बडा तिखा । | ||
देखिन्छन् टोडकाबाट वृक्षमा अग्निका | देखिन्छन् टोडकाबाट वृक्षमा अग्निका शिखा ॥ | ||
{{pcn|}} | {{pcn|७५}} | ||
रुन्छन् कठै कुनै वृक्ष ठाडै चीँ चीँ गरी | रुन्छन् कठै! कुनै वृक्ष ठाडै चीँ चीँ गरी गरी । | ||
रस-रूप सफा आँशु चुहाईकन बर्बरी ॥ | |||
{{pcn|}} | {{pcn|७६}} | ||
घरी झार, घरी पात, घरी वृक्ष, घरी | घरी झार, घरी पात, घरी वृक्ष, घरी लता । | ||
भस्म पारी डढेलाले उडायो वनको | भस्म पारी डढेलाले उडायो वनको पता ॥ | ||
{{pcn|}} | {{pcn|७७}} | ||
आगाका डाहले माथि उठेका बिचरी | आगाका डाहले माथि उठेका बिचरी चरी । | ||
डढेलामा गिरे फेरि घामका तापले | डढेलामा गिरे फेरि घामका तापले गरी ॥ | ||
{{pcn|}} | {{pcn|७८}} | ||
राती | राती पाखा-पखेरामा देखिन्छ देव-माधुरी । | ||
कृष्णका कटिको लामू दिव्य | कृष्णका कटिको लामू दिव्य पीताम्बरै-सरी ॥ | ||
{{pcn|}} | {{pcn|७९}} | ||
प्रत्यक्ष | प्रत्यक्ष सर्व-संहारी महामारी-समान यो । | ||
आगाले जङ्गली जीव | आगाले जङ्गली जीव नाम-शेष गरी-दियो ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> |
Latest revision as of 14:42, 24 May 2025
This page has been validated
७१
डढेलाले निल्यो झट्टै झार, पात दुवै-थरी ।
कर्म-सञ्चित, आगामी विज्ञान-ज्योतिषै-सरी ॥
७२
ठूला फेद-विषे आगो सल्केका वृक्ष हुन् जुन ।
उनी प्रारब्ध झैँ थाले सुस्तसुस्तै बिलाउन ॥
७३
तातो लपलपायेको रातो जिभ्रो झिकीकन ।
कराल काल लाग्यो कि लपक्कै लोक चाटन ?
७४
स्याँस्याँ गरी निकालेका जिभ्रो जस्ता बडा तिखा ।
देखिन्छन् टोडकाबाट वृक्षमा अग्निका शिखा ॥
७५
रुन्छन् कठै! कुनै वृक्ष ठाडै चीँ चीँ गरी गरी ।
रस-रूप सफा आँशु चुहाईकन बर्बरी ॥
७६
घरी झार, घरी पात, घरी वृक्ष, घरी लता ।
भस्म पारी डढेलाले उडायो वनको पता ॥
७७
आगाका डाहले माथि उठेका बिचरी चरी ।
डढेलामा गिरे फेरि घामका तापले गरी ॥
७८
राती पाखा-पखेरामा देखिन्छ देव-माधुरी ।
कृष्णका कटिको लामू दिव्य पीताम्बरै-सरी ॥
७९
प्रत्यक्ष सर्व-संहारी महामारी-समान यो ।
आगाले जङ्गली जीव नाम-शेष गरी-दियो ॥