Page:Ritubichar.pdf/13: Difference between revisions

Latest revision as of 11:57, 24 May 2025

This page has been validated

६१
बडो विशाल गम्भीर नील आकाश झैँ वन ।
झल्कन्छन् फूलका गुच्छा तारका-तुल्य शोभन ॥

६२
वनका बीचमा यौटा सिक्रो वृक्ष शरीर यो ।
बल विद्या गुमायेको भारतै-तुल्य देखियो ॥

६३
लता-जञ्जालले ज्यादा जकडेका कुनै रुख ।
पापका बोझले ग्रस्त पापी झैँ छन् अधोमुख ॥

६४
लर्काई सुनगाभाको पुष्प-हार कुनै रुख ।
विलासी झैँ डटेका छन् देखाई हँसिलो मुख ॥

६५
साना ऐसेलुका दाना टिपदा ती टपाटप ।
ग्रामीण नारी सम्झन्छन् कानमा सुनका टप ॥

६६
निस्के नयाँ नयाँ लाखौँ वृक्षमा मञ्जु मञ्जरी ।
रसिला प्रतिभाशाली कविका कविता-सरी ॥

६७
ऋषि झैँ गरदै शुद्ध मञ्जरीमय भोजन ।
रातैमा कोइली लाग्यो स्वर्गीय सुर साधन ॥

६८
माधुर्य-सिन्धुको यौटा उर्लंदो लहरी-मय ।
त्यो दिव्य स्वरले गर्छ सारा हृदय तन्मय ॥

६९
अदना त्यो चरीलाई त्यो स्वर्गीय 'सरीगम' ।
सघाउने विधाताको धन्य हो त्यो परिश्रम ॥

@@ Page status / Page status @@
-Not proofread
+Validated
@@ Page body (to be transcluded): / Page body (to be transcluded): @@
@@ Line 1: / Line 1: @@
 <noinclude>{{start center block}}</noinclude>
 <poem>
-बडो विशाल गम्भीर नील आकाश झैं वन।
+{{pcn|६१}}
-झल्कन्छन् फूलका गुच्छा तारकातुल्य शोभन।।
+बडो विशाल गम्भीर नील आकाश झैँ वन ।
-६१
+झल्कन्छन् फूलका गुच्छा तारका-तुल्य शोभन ॥
-वनका बीचमा यौटा सिक्रो वृक्ष शरीर यो।
-बल विद्या गुमायेको भारतैतुल्य देखियो।।
+{{pcn|६२}}
-६२
+वनका बीचमा यौटा सिक्रो वृक्ष शरीर यो ।
-लताजञ्जालले ज्यादा जकडेका कुनै रुख।
+बल विद्या गुमायेको भारतै-तुल्य देखियो ॥
-पापका बोझले ग्रस्त पापी झैं छन् अधोमुख।।
-६३
+{{pcn|६३}}
-लर्काई सुनगाभाको पुष्पहार कुनै रुख।
+लता-जञ्जालले ज्यादा जकडेका कुनै रुख ।
-विलासी झैं डटेका छन् देखाई हँसिलो मुख।।
+पापका बोझले ग्रस्त पापी झैँ छन् अधोमुख ॥
-६४
-साना ऐसेलुका दाना टिपदा ती टपाटप।
+{{pcn|६४}}
-ग्रामीण नारी सम्झन्छन् कानमा सुनका टप।।
+लर्काई सुनगाभाको पुष्प-हार कुनै रुख ।
-६५
+विलासी झैँ डटेका छन् देखाई हँसिलो मुख ॥
-निस्के नयाँ नयाँ लाखौं वृक्षमा मञ्जु मञ्जरी।
-रसिला प्रतिभाशाली कविका कवितासरी।।
+{{pcn|६५}}
-६६
+साना ऐसेलुका दाना टिपदा ती टपाटप ।
-ऋषि झैं गरदै शुद्ध मञ्जरीमय भोजन।
+ग्रामीण नारी सम्झन्छन् कानमा सुनका टप ॥
-रातैमा कोइली लाग्यो स्वर्गीय सुर साधन।।
-६७
+{{pcn|६६}}
-माधुर्यसिन्धुको यौटा उर्लंदो लहरीमय।
+निस्के नयाँ नयाँ लाखौँ वृक्षमा मञ्जु मञ्जरी ।
-त्यो दिव्य स्वरले गर्छ सारा हृदय तन्मय।।
+रसिला प्रतिभाशाली कविका कविता-सरी ॥
-६८
-अदना त्यो चरीलाई त्यो स्वर्गीय सरीगम।
+{{pcn|६७}}
-सघाउने विधाताको धन्य हो त्यो परिश्रम।।
+ऋषि झैँ गरदै शुद्ध मञ्जरीमय भोजन ।
-६९
+रातैमा कोइली लाग्यो स्वर्गीय सुर साधन ॥
+{{pcn|६८}}
+माधुर्य-सिन्धुको यौटा उर्लंदो लहरी-मय ।
+त्यो दिव्य स्वरले गर्छ सारा हृदय तन्मय ॥
+{{pcn|६९}}
+अदना त्यो चरीलाई त्यो स्वर्गीय 'सरीगम' ।
+सघाउने विधाताको धन्य हो त्यो परिश्रम ॥
 </poem>
 <noinclude>{{end center block}}</noinclude>