Jump to content

Page:Ritubichar.pdf/56: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
Not proofread: Created page with " लम्तन्न भै निदायेको बडो आनन्दमा परी। औंलाको प्रतिमातुल्य कुइरो हुन्छ त्यो घरी।। १६ बालसूर्यप्रभाले त्यो फुस्स फुस्कन्छ सुस्तरी। व्युत्थानकलनाद्वारा संयमीको मनैसरी।। १७ विचा..."
 
 
(4 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Validated
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
<noinclude>{{start center block}}</noinclude>
<poem>
{{pcn|१६}}
लम्तन्न भै निदायेको बडो आनन्दमा परी ।
औँलाको प्रतिमा-तुल्य कुइरो हुन्छ त्यो घरी ॥


लम्तन्न भै निदायेको बडो आनन्दमा परी।
{{pcn|१७}}
औंलाको प्रतिमातुल्य कुइरो हुन्छ त्यो घरी।।
बाल-सूर्य-प्रभाले त्यो फुस्स फुस्कन्छ सुस्तरी ।
१६
व्युत्थान-कलना-द्वारा संयमीको मनै-सरी ॥
बालसूर्यप्रभाले त्यो फुस्स फुस्कन्छ सुस्तरी।
 
व्युत्थानकलनाद्वारा संयमीको मनैसरी।।
{{pcn|१८}}
१७
विचार गर्दा उसको न रेखा छ न रङ्ग छ ।
विचार गर्दा उसको न रेखा छ न रङ्ग छ।
ब्रह्ममा विश्व झैँ खाली भ्रान्तिको त्यो तरङ्ग छ ॥
ब्रह्ममा विश्व झैं खाली भ्रान्तिको त्यो तरङ्ग छ।।
 
१८
{{pcn|१९}}
भित्र अत्यन्त निःसार फुस्स आकार बाहिर।
भित्र अत्यन्त निःसार फुस्स आकार बाहिर ।
मायाजञ्जाल झैं हुस्सू लठारिन्छ सबैतिर।।
माया-जञ्जाल झैँ हुस्सू लठारिन्छ सबै-तिर ॥
१९
 
शीतरेखा जमेको छ उसमा भित्र बेसरी।
{{pcn|२०}}
सङ्कल्पशक्तिका साथ संसारमहिमासरी।।
शीत-रेखा जमेको छ उसमा भित्र बेसरी ।
२०
सङ्कल्प-शक्तिका साथ संसार-महिमा-सरी ॥
चोटा कोठा सबै चाली पुग्छ सुस्त सबैतिर।
 
हुस्सू भये पनी नाम, काम हुस्सू कहाँ छ र।।
{{pcn|२१}}
२१
चोटा कोठा सबै चाली पुग्छ सुस्त सबै-तिर ।
विचित्र जादूगरका जादूको शक्तिले सरी।
हुस्सू भये पनी नाम, काम हुस्सू कहाँ छ र !
एकै डल्लो गरिदिन्छ उसले दृष्टिमाधुरी।।
 
२२
{{pcn|२२}}
कुइराको कडा पर्दा लर्कँदा त्यो सबैतिर।
विचित्र जादूगरका जादूको शक्तिले सरी ।
दृष्टिको ज्योति जाँदैन बित्ताभर पनी पर।।
एकै डल्लो गरी-दिन्छ उसले दृष्टि-माधुरी ॥
२३
 
न पक्षीको कुनै शब्द, न प्रभा दिननाथको।
{{pcn|२३}}
भेद छुट्ट्याउनै गाह्रो रातको न प्रभातको।।
कुइराको कडा पर्दा लर्कँदा त्यो सबै-तिर ।
२४
दृष्टिको ज्योति जाँदैन बित्ता-भर पनी पर ॥
 
{{pcn|२४}}
न पक्षीको कुनै शब्द, न प्रभा दिननाथको ।
भेद छुट्ट्याउनै गाह्रो रातको न प्रभातको ॥
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>

Latest revision as of 14:14, 25 May 2025

This page has been validated

१६
लम्तन्न भै निदायेको बडो आनन्दमा परी ।
औँलाको प्रतिमा-तुल्य कुइरो हुन्छ त्यो घरी ॥

१७
बाल-सूर्य-प्रभाले त्यो फुस्स फुस्कन्छ सुस्तरी ।
व्युत्थान-कलना-द्वारा संयमीको मनै-सरी ॥

१८
विचार गर्दा उसको न रेखा छ न रङ्ग छ ।
ब्रह्ममा विश्व झैँ खाली भ्रान्तिको त्यो तरङ्ग छ ॥

१९
भित्र अत्यन्त निःसार फुस्स आकार बाहिर ।
माया-जञ्जाल झैँ हुस्सू लठारिन्छ सबै-तिर ॥

२०
शीत-रेखा जमेको छ उसमा भित्र बेसरी ।
सङ्कल्प-शक्तिका साथ संसार-महिमा-सरी ॥

२१
चोटा कोठा सबै चाली पुग्छ सुस्त सबै-तिर ।
हुस्सू भये पनी नाम, काम हुस्सू कहाँ छ र !

२२
विचित्र जादूगरका जादूको शक्तिले सरी ।
एकै डल्लो गरी-दिन्छ उसले दृष्टि-माधुरी ॥

२३
कुइराको कडा पर्दा लर्कँदा त्यो सबै-तिर ।
दृष्टिको ज्योति जाँदैन बित्ता-भर पनी पर ॥

२४
न पक्षीको कुनै शब्द, न प्रभा दिननाथको ।
भेद छुट्ट्याउनै गाह्रो रातको न प्रभातको ॥