Jump to content

Page:Ritubichar.pdf/27: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
Not proofread: Created page with "वृष्टि छैन, कडा घाम बढदो छ प्रतिक्षण। डढेलो उसमा फेरि के रहन्थ्यो कठै वन?।। ८० डढेलाले डढायेको वन देखिन्छ यो घरी। नबाबले प्रतापाऽऽग्नि सल्केको भारतैसरी।। ८१ उडायो ग्रीष्मले सारा व..."
 
 
(4 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Validated
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
वृष्टि छैन, कडा घाम बढदो छ प्रतिक्षण।
<noinclude>{{start center block}}</noinclude>
डढेलो उसमा फेरि के रहन्थ्यो कठै वन?।।
<poem>
८०
{{pcn|८०}}
डढेलाले डढायेको वन देखिन्छ यो घरी।
वृष्टि छैन, कडा घाम बढदो छ प्रतिक्षण ।
नबाबले प्रतापाऽऽग्नि सल्केको भारतैसरी।।
डढेलो उसमा फेरि के रहन्थ्यो कठै ! वन ?
८१
 
उडायो ग्रीष्मले सारा वसन्तकृत गौरव।
{{pcn|८१}}
नीच पापी दुरात्माले सन्तको कीर्ति झैं सब।।
डढेलाले डढायेको वन देखिन्छ यो घरी ।
८२
नबाबले प्रतापाऽऽग्नि सल्केको भारतै-सरी ॥
यौटा गुलाफको पुष्प यस्तो ताप पनी सही।
 
दुरुस्त अघिको जस्तै फुलेको छ जहाँतहीं।।
{{pcn|८२}}
८३
उडायो ग्रीष्मले सारा वसन्त-कृत गौरव ।
उपकारी महात्माको चित्त झैं स्वच्छ कोमल।
नीच पापी दुरात्माले सन्तको कीर्ति झैँ सब ॥
देखिन्छ भाग्यले यौटा शिरीषतरुमा फुल।।
 
८४
{{pcn|८३}}
गम्भीर जलको भित्री तहमा नडुबीकन।
यौटा गुलाफको पुष्प यस्तो ताप पनी सही ।
संसारभर पायिन्न आनन्दी शीतलोपन।।
दुरुस्त अघिको जस्तै फुलेको छ जहाँ-तहीँ ॥
८५
 
क्षणिकाऽऽनन्दमा लुब्ध जीव झैं मोहजालमा।
{{pcn|८४}}
जलमा मग्न भै गोता लिन्छन् रसिक हालमा।।
उपकारी महात्माको चित्त झैँ स्वच्छ कोमल ।
८६
देखिन्छ भाग्यले यौटा शिरीष-तरुमा फुल ॥
निस्कनु दबिनुरूप विश्वक्रमनिदर्शन।
 
देखायेर सबै गर्छन् उन्मज्जन निमज्जन।।
{{pcn|८५}}
८७
गम्भीर जलको भित्री तहमा नडुबीकन ।
देखिन्छन् जलमा पौडी खेलने ती थरीथरी।
संसार-भर पायिन्न आनन्दी शीतलो-पन ॥
दिव्य आनन्दगङ्गाका सजीव लहरीसरी।।
 
८८
{{pcn|८६}}
क्षणिकाऽऽनन्दमा लुब्ध जीव झैँ मोहजालमा ।
जलमा मग्न भै गोता लिन्छन् रसिक हालमा ॥
 
{{pcn|८७}}
निस्कनु दबिनु-रूप विश्व-क्रम-निदर्शन ।
देखायेर सबै गर्छन् उन्मज्जन निमज्जन ॥
 
{{pcn|८८}}
देखिन्छन् जलमा पौडी खेलने ती थरी-थरी ।
दिव्य आनन्द-गङ्गाका सजीव लहरी-सरी ॥
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>

Latest revision as of 14:44, 24 May 2025

This page has been validated

८०
वृष्टि छैन, कडा घाम बढदो छ प्रतिक्षण ।
डढेलो उसमा फेरि के रहन्थ्यो कठै ! वन ?

८१
डढेलाले डढायेको वन देखिन्छ यो घरी ।
नबाबले प्रतापाऽऽग्नि सल्केको भारतै-सरी ॥

८२
उडायो ग्रीष्मले सारा वसन्त-कृत गौरव ।
नीच पापी दुरात्माले सन्तको कीर्ति झैँ सब ॥

८३
यौटा गुलाफको पुष्प यस्तो ताप पनी सही ।
दुरुस्त अघिको जस्तै फुलेको छ जहाँ-तहीँ ॥

८४
उपकारी महात्माको चित्त झैँ स्वच्छ कोमल ।
देखिन्छ भाग्यले यौटा शिरीष-तरुमा फुल ॥

८५
गम्भीर जलको भित्री तहमा नडुबीकन ।
संसार-भर पायिन्न आनन्दी शीतलो-पन ॥

८६
क्षणिकाऽऽनन्दमा लुब्ध जीव झैँ मोहजालमा ।
जलमा मग्न भै गोता लिन्छन् रसिक हालमा ॥

८७
निस्कनु दबिनु-रूप विश्व-क्रम-निदर्शन ।
देखायेर सबै गर्छन् उन्मज्जन निमज्जन ॥

८८
देखिन्छन् जलमा पौडी खेलने ती थरी-थरी ।
दिव्य आनन्द-गङ्गाका सजीव लहरी-सरी ॥