Page:Prithviraj chauhan.pdf/158

कोही ता गए जगतै परी
फुटेर मुटु नै ।
तैपनि तेजी चौहान वीर
बिजलीभन्दा विचारझैँ छीटा
पछाडि राखी ती शाहज्यादी
सबभन्दा छीटा नै ।
भएर गए नदेख्ने कोही
आखिर भए
फर्केर आए सय र सय
आखिर निराश ।
आँखामा ज्वाला रीसले काला
जय र चन्द हारले हाला
भए ती हताश ।
मौकामा पछि पाउलास् भनी
ठक्कर ठूलो मनमा गुनी ।
के गरी त्यल्लाई गिराऊँ भनी
स्वर्ग र आकाश ।

पन्धौं सर्ग लेख्ने परिकल्पना
महाकवि लक्ष्मीप्रसाद देवकोटाज्यूले
गर्नुभएको थियो, त्यसबारेमा उहाँले
लेख्नुभएको छ- (यहाँ एक सर्ग दुई
वीरहरूको आत्मोत्सर्गको उल्लेख हुन
सक्छ।
तर यो लेखिएन, र श्यामदास
वैष्णवज्यूले अरू सबै सारी उहाँबाट
आद्योपान्त हेरी सपारी प्रकाशनार्थ
प्रस्तुत गर्नुभएको हो।
साझा प्रकाशन