Page:Prithviraj chauhan.pdf/156

द्वारको मूर्ति देखेर उनको
भो मुहार खुल्दो बदली जूनको
पित्तलमा देखिन् मूर्ति है सुनको
त्यो माला पहिराइन् ।
अग्लेर केही फूर्तिकी देही
आँखामा चमक विजय ले हि
आत्माको जित्ने सत्यले संसार
मिथ्याका फन्दा छाडेर एकवार
जीवनको हल सत्यको बल
देखाउने वीरा बनेर तल
छकपारी सारा
पसीना धारा
पुछेर रीसका आँखाले हेर्ने
बाबुलाई देखाई ।

(१३)
फिलिङ्गो आगो आँखामा जाग्यो
रुद्रका नजरमा ।
उग्रको रीसले गर्जेर उठे
छोरीका कसूरमा ।

(१४)
ठीक त्यसै बेला एक वीर उठे
झटपट बोकेर ।
ली शाहज्यादी धोजमा राखी
'लौ म हुँ चौहान पृथिवीराज
लखेटदेऊ सक्नेले आज
भनेर सुनाई कुर्कुच्चा ठोकेर ।

(१५)
तरबार नङ्गा झल्मल झल्के
लौ उठयो खबरदार ।
खलबल ठूलो मच्चियो त्यहाँ
कोही चढे घोडा दगुरे कोही