Page:Prithviraj chauhan.pdf/109

कुसुम हुँदा छुन र मुन रे !
बादलबाट पाएको सुन रे !
फूलमा भन्दा वासना गुन रे !
मधुर स्पन्दनमा ।
कुमारी दिल आत्माको ज्योति
खोज्नलाई डुल्दो लिएर मोती
आँखामा प्रेमका फूलका लोती
जुहारी दिन दिन बिहान खुल्दा
आशाका नन्दनमा ।
तिर्सना मधुर, प्यासकै सुन्दर
खोलाको कलकल
मोतीझैँ जलजल,
काममा बोल्दो हार्दिक पलपल
उरका हुँदा मधुर भाव
सपना बिपना दोसाँध भुलभुल
तारामा देखिने प्रेमका आँशु
भएझै फल्ल दिएर टलपल
फुलेका अधर बोलेकै पलपल
प्यासका भावमा ।
जो भाषा छैन बँदिलो शब्दी
जो खोज्न हिँड्छन् नालामा अब्धि
कोयली दिलमा वसन्त रच्दी
मञ्जरीहरूमा फुटेर चुम्दी
सत्यको दावामा ।
नरम गर्थी त्यै भाषा रुनझुन
प्रेमको रूँ रूँ लगाई झुनझुन
आँखामा टलपल
हृदय जलजल
पारेर भर्थी प्रेमका पलपल
सुन्दरको मोहनी निकाली झलझल
उज्यालो पारी आँशुले जल-थल
जीवनको अधर बनाई भलभल
प्रेमका भाषामा ।