Page:Prithviraj chauhan.pdf/35

राज्यका शीर्ण कलेजा धुजा
गर्वको कालो तिलकलाई क्रोधको भालमा ।
श्रीपेच हल्लाई तरुनी-पयर चलेको तालमा।
महका रानु चाकामा बस्थे
दशनका फौज चलाई खालि
मस्तीको हालमा ।
भारतमाता आँशु ली रुन्थिन् ।
तिनको चालामा।

(४)
कसैमा थियो छिमेकी लडाइँ
राज्यको विस्तारमा ।
ती माखा मार्थे घरका प्रजा
दुर्बल शरका दुर्बल धनु
दुर्बल करले उचालीकन
गर्वको प्रस्तारमा ।
बलियालाई मिच्नको शोख
वीरलाई सधैं कीर्तिको भोक
मानिसको शक्तिले ।
अनौठा चाला लिएर चल्छ
विवेकविना टेकमा चढी
भाइ र भाइ बीचमा परी
कुचाली युक्तिले ।
बलियो बाँध नभई बाढी
नाशेर जान्छे देशको बाली
हिलो र मैलोले ।
आदर्शविना मानवशक्ति
विरोधमा पस्छ नपाई युक्ति
दशन-दु:खको खोल्दछ मुख
पापको थैलोले।

(६)
वसन्त ताजा आदर्श बेला
बीचबीचमा फुल्दछन् ।