Page:Shakuntala.pdf/82: Difference between revisions
Appearance
No edit summary |
|||
Page status | Page status | ||
- | + | Proofread | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
{{center block| | {{center block| | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|'''( | {{pcn|'''(स्रग्धरा)'''}} | ||
नाच्दी कुद्दी उज्याली चपल मधुर छन् बोल तोते | नाच्दी कुद्दी उज्याली चपल मधुर छन् बोल तोते तरङ्गी । | ||
:: | ::बढ्थिन् ती मालिनीका तट निकट हुने भावमा दिव्य रङ्गी ॥ | ||
सङ्गी पन्छीहरूकी मृगशिशुहरुकी तारकामा उमङ्गी । | |||
:: | ::रङ्गी रङ्गी अनेकौं मृदु लयहरुमा बग्दछिन् चित्त-गङ्गी ॥ | ||
{{pcn|(५३)}} | {{pcn|(५३)}} | ||
ढङ्गी ढङ्गी तरङ्गी रँगरँगहरुका खेलमा चित्त बङ्गी । | |||
::उल्लङ्घी ती कहीले जनकवचन नै जो छ | ::उल्लङ्घी ती कहीले जनकवचन नै जो छ क्रीडाप्रसङ्गी ॥ | ||
इन्द्रेणी रङ्ग-भङ्गी लहडहरुविषे खोज्नकी | इन्द्रेणी रङ्ग-भङ्गी लहडहरुविषे खोज्नकी स्वादुसङ्गी । | ||
::रङ्गीचङ्गी विहङ्गीसरि दिनदिन नै | ::रङ्गीचङ्गी विहङ्गीसरि दिनदिन नै बढ्दछिन् चित्तचङ्गी । | ||
{{pcn|(५४)}} | {{pcn|(५४)}} | ||
भाषा तोते छ मेरो अधखिल अधरा अन्धकारै छ | भाषा तोते छ मेरो अधखिल अधरा अन्धकारै छ भित्र । | ||
::त्यस्ती मीठी उज्याली | ::त्यस्ती मीठी उज्याली विहगशिशुसँगै दाँजिँदा आज भित्र । | ||
जो जो लेखें सकेको कनिकुथिसँगको यो विषे क्यै | जो जो लेखें सकेको कनिकुथिसँगको यो विषे क्यै विचित्र । | ||
:: | ::झल्का पाए उज्यालो नजर दुइ त्यसै चिम्लिनोस् भूलभित्र ॥ | ||
{{pcn|(५५)}} | {{pcn|(५५)}} | ||
</poem>}} | </poem>}} |
Latest revision as of 18:10, 1 March 2025
This page has been proofread
(स्रग्धरा)
नाच्दी कुद्दी उज्याली चपल मधुर छन् बोल तोते तरङ्गी ।
बढ्थिन् ती मालिनीका तट निकट हुने भावमा दिव्य रङ्गी ॥
सङ्गी पन्छीहरूकी मृगशिशुहरुकी तारकामा उमङ्गी ।
रङ्गी रङ्गी अनेकौं मृदु लयहरुमा बग्दछिन् चित्त-गङ्गी ॥
(५३)
ढङ्गी ढङ्गी तरङ्गी रँगरँगहरुका खेलमा चित्त बङ्गी ।
उल्लङ्घी ती कहीले जनकवचन नै जो छ क्रीडाप्रसङ्गी ॥
इन्द्रेणी रङ्ग-भङ्गी लहडहरुविषे खोज्नकी स्वादुसङ्गी ।
रङ्गीचङ्गी विहङ्गीसरि दिनदिन नै बढ्दछिन् चित्तचङ्गी ।
(५४)
भाषा तोते छ मेरो अधखिल अधरा अन्धकारै छ भित्र ।
त्यस्ती मीठी उज्याली विहगशिशुसँगै दाँजिँदा आज भित्र ।
जो जो लेखें सकेको कनिकुथिसँगको यो विषे क्यै विचित्र ।
झल्का पाए उज्यालो नजर दुइ त्यसै चिम्लिनोस् भूलभित्र ॥
(५५)